بازار در هفته گذشته با فشار کم سابقه ای همراه بود که با تردید در واگذاری صندوق پالایشی آغاز و با تصمیماتی نه چندان سنجیده ادامه یافت. خدشه دار شدن اعتماد سهامداران در کنار تشدید قوانین به همراه سیگنال انقباضی بانک مرکزی به بازار همگی از دلایل افت اخیر بازار بودند که افت های کم سابقه ای را به دنبال داشتند.
در بازارهای جهانی در پایان هفته شاهد رشد نسبی شاخص دلار بودیم که فشار را بر فلزات افزایش داد و مس که در حال نزدیکی به 6700 دلار در هر تن بود در پایان هفته با عقب نشینی به محدوده 6500 بازگشت و روی نیز از سطح 2500 دلاری عقب نشینی کرد. نفت برنت با سیگنال مبهم اوپک سطح 45 دلاری را از دست داد. به نظر میرسد نوسانات شاخص دلار که رشد اخیر فلزات را به دنبال داشت اصلی ترین محرک بازارهاست و هنوز تقاضا در بازارهای کالایی به دوران قبل از بیماری کووید 19 بازنگشته است.
در بازار ارز با روشن تر شدن ابعاد طرح گشایش اقتصادی و البته ابهامات پیرامون این طرح شاهد بازگشت نسبی قیمت دلار بودیم و به نظر می رسد این پارامتر با اهمیت در کوتاه مدت همچنان روندی نوسانی را پشت سر بگذارد.
در بازار سهام اما فشار فروش تا پایان هفته قبل ادامه داشت و بازگشت از تصمیمات اتخاذ شده می تواند تا حدودی تقاضا را تحریک نماید و البته باید توجه داشت که بازگشت اعتماد و تمایل به ورود مجدد به بازار امری زمان بر خواهد بود. با اصلاح صورت گرفته و رشد نسبی پارامترها همچون قیمت های جهانی و نرخ ارز در سامانه نیما، سطوح قیمتی فعلی جذاب خواهد بود و واگذاری صندوق دوم نیز می تواند محرکی به منظور کاهش فشار فروش باشد.  
در دیگر گروه ها نیز به نظر می رسد فضای عمومی با بهبود مواجه شود و روند تک نمادها مجددا مورد توجه باشد و به صورت کلی در کوتاه مدت می توان به کاهش فشار فروش خوش بین بود. باید توجه داشت که در روندهای نزولی عیار بسیاری از گروه ها مشخص می شود و تا حدود زیادی  نحوه معاملات ارزندگی نمادها مورد ارزیابی قرار میگیرد. توجه به نقدشوندگی و ارزش شرکت ها و مقایسه با قیمت تابلو از مواردیست که در این مقطع بیش از پیش می بایست مورد توجه قرار گیرد و نگاه کوتاه مدتی در بازار نیز قطعا نیاز به اصلاح خواهد داشت. 

كارگزاري آبان