بورس فلزات لندن از سده ۱۸۰۰ میلادی، بلا‌های بسیاری را از سر گذرانده است. این بازار توانسته از جنگ‌های جهانی، رسوایی و تجارت الگوریتمی، جان سالم به در ببرد. اما به نظر می‌رسد بلای کووید ۱۹ می‌تواند در سرنوشت این بازا انهدام این بازار پر سابقه شود.

به گزارش اقتصادنیوز، بخش بازار بلومبرگ در این باره نوشت، به‌رغم تمهیداتی مانند بهبود سیستم تهویه هوا، با توجه به روش این بازار برای معامله فاصله‌گذاری اجتماعی بسیار دشوار است.  روش سنتی معاملات در این بازار معروف است به «حلقه».

حلقه متشکل است از 9 معامله‌گر بر روی نیمکت چرمی قرمز و ده‌ها کارمند و فروشنده. 

کاهی که می‌تواند کمر شتر پیر را بشکند

از ماه مارس، زمانی که بورس فلزات لندن حلقه را بست، قیمت فلزات مانند مس، آلومینیوم و روی با معاملات تلفنی یا الکترونیکی و نه در مسابقه فریاد زنی همیشگی تعیین شد. این بورس اعلام کرده‌است که تا پایان دوره فاصله‌گذاری اجتماعی، دسترسی به واکسن یا ظهور فناوری جدیدی که به فروشندگان اجازه دهد دستورات را دادزنان و با حرکات دست منحصر به فرد خود اعلام کنند، این بازار مجددا راه‌اندازی نخواهد شد. دست‌کم تا این لحظه خبری قابل اطمنیان درباره دستیابی به این شرایط منتشر نشده است.

نمودار زیر نشان می‌دهد که چگونه حجم کل معاملات این بازار در ماه‌‌های اخیر کاهش داشته و سهم معاملات الکترونیکی افزایش یافته است:

لندن

تاریخچه فروشندگان حلقه به اوایل قرن شانزدهم باز می‌گردد، زمانی که تاجران دایره‌ای را در خاک‌اره قهوه‌خانه اورشلیم لندن می‌کشیدند و در آن به دادوستد فلزات می‌پرداختند. از آن زمان این سنت باقی مانده است، اما اکنون این بورس و سنت‌های آن در وضعیت تیره و مبهمی قرار گرفته‌اند.

منتقدان این بورس مدت‌ها است استدلال می‌کنند که بورس فلزات لندن مانند بورس کالای نیویورک و بورس بین‌قاره‌ای نفت یک آناکرونیسم یا زمان‌پریشی است که جایگاهش تنها در کتب تاریخ است. 

به نظر می‌رسد که در صورت تداوم بحران کرونا در چند ماه آینده حامیان این زمان‌پریشی! هم مجبور شوند برای تداوم تاثیرگذاری این سنت را به تاریخ بسپارند.