* رضا زارعی

دولت جدید طبیعتاً باید از هم اکنون اطلاعات دقیق و جدیدی از میزان ارز قابل حصول داشته باشد. منظورم از ارز قابل حصول منابعی است که قابل عرضه در بازار توسط بانک مرکزی و شرکت نفت است. بر اساس این اطلاعات دقیق باید تصمیم بگیرد که چگونه می تواند تقاضای بازار را در زمان تحویل امور پاسخ دهد. به این نکته این ملاحظه را نیز اضافه کنید که در زمان تحویل گرفتن کار همزمان چقدر می تواند ارزآوری برای کشور را بالا ببرد.دولت جدید تصور نکند که در حوزه اقتصادی مخصوصاً بازار ارز سوار بر یک اسب زین کرده می شود، اسب زین کرده ای وجود ندارد. دولت باید بداند که در یک شرایط خاص تحریمی امور را تحویل می گیرد. بازار ارز نیز به دلیل محدودیت های ناشی از تحریم با کمبودهایی روبه رو است و مانند مریضی است که به شکل تسکینی با آن برخورد شود اثر بیماری بزودی و با درد بیشتری خود را نشان می دهد.
برخورد موقتی با بازار شاید بتواند در روزهای اول امید بیشتر را ایجاد کند اما بعد از یک مدتی باعث یأس و ناامیدی می شود و آن رخوتی که در بازار بود، تشدید می شود. بنابراین نیاز است که با یک سرعت دقیق و جامع برای این بازار برنامه داشته باشند. من اعتقادم این است باید سیاست دولت در بازار حرکت به سمت نظام تک نرخی باشد. در این مسیر ابتدا باید به سمت نرخ تعادلی رفت زیرا امکان تعیین نرخ به صورت ذاتی نیست. نرخ تعادلی می تواند یکی از نرخ های موجود در بازار باشد در حالی که نرخ ذاتی هیچ کدام از نرخ های موجود نیست و حتی بالاتر از این نرخ هاست.
نرخ ذاتی بر اساس ارزش کالایی ارز تحویل گرفته در خارج از کشور است. این نرخ باید محاسبه شود و الان اولویت دولت منتخب نیست. کار دولت جدید این است که روی یک نرخ در بازار کار کند، و پس از مدتی به یک نرخ تعادلی برسد. روی این نرخ تعادلی متمرکز شود و پس از مدتی اگر توانست جواب لازم را بگیرد به سوی تعیین نرخ ذاتی ارز حرکت کند.