ساعت 24 - تاکید همه مقامهای سیاسی ایران از مقام رهبری گرفته تا وزیر امور خارجه ونیز روسای احزاب وگروههای سیاسی نامدار و با شناسنامه و گمنام و بدون شناسنامه بر خنثی سازی یا برطرف کردن تحریم ها نشان می دهد این مقوله برای ایران یک مساله سرنوشت ساز است.

براساس  گفته های مقامهای ارشد دولت در دوسال گذشته ایران به دلیل تحریم صادرات نفت ایران 100 میلیارددلار درامد ارزی احتمالی را از دست داده است . در صورتی که این رقم رادر هردلار 25 هزار تومان کنیم به عدد بزرگ دو میلیون  و 500 هزار میلیارد تومان می رسیم که دوبرابر بودجه عمومی سال 1400 است. در صورتی که رقم درآمدهای ارزی صادرات نفت محقق می شد ایران با گرفتاری های کمتری از نظر اداره اقتصاد کشور روبه رو می شد. اما در این روزهای پایانی سال 1399 دولت و مجلس بر سر ارقام درآمدی بودجه مجادله وگرفتاری سختی دارند وهرکدام دیکری را متهم به خیالبافی می کندنشان از روزهای پر تلاطم دارد.  

دراین وضعیت که دخل وخرج کشور از تعادل خارج شده و کسی نمی داند در سال 1400 دولت از کجا و چگونه می خواهد با تکیه بر درآمدهای ناپایدار پیش بینی شده در لایحه بودجه و مصوبه های مجلس کشوررا اداره کند وشهروندان نیز نگران شتاب گرفتن نرخ تورم اند ، داستان ادامه تحریم یا نبودن آن برای مردم و مدیران سرنوشت سازترین مساله به حساب می آید . به این معنی که در صورت پابر جا ماندن تحریم ها ایران از دستیابی به منابع ارزی ونیزاز  انتقال منابعی که با زحمت می فروشد همچنان دور می ماند و خشکسالی مالی در اقتصاد ادامه دارد و دولت برای تامین نقدینگی اقدامهای خطرناک را در دستور کار قرار خواهد داد که به سقوط پایه های اقتصاد کلان ومردم منجر می شود. آیا می توان امیدوار بود سال 1400 را بدون تحریم های تشدید شده سپری کنیم و این احتمال چقدر است؟ واقعیت این است که چشم اندازی روشن دراین باره دست کم در 15 اسفند 1399 دیده نمی شود.

نظام سیاسی ایران ونظام سیاسی آمریکا انگارکه هرگز نمی توان نقطه مشترکی برای حرکت به سوی برداشتن خصومت 42 ساله پیدا کرد همچنان در نفی ونقد دیگری اصراردارند و هرنظام سیاسی با استفاده از ابزارها و امکانات وتوانایی های مادی و سخت خود ونیز توانایی های نرم خود می خواهد دیگری را به شکست کامل بکشاند. دراین وضعیت است که مقامهای گوناگون و تازه به قدرت رسیده آمریکایی با ارسال پیامهای پرشما رو متناقض اقدام به سرگیجه در نظام تصمیم گیری ایران کرده ومی کنند و برایند این پیامها این است که خبری از حذف تحریم ها در کوتاه مدت نیست . از سوی دیگر نظام سیاسی ایران نیز ضمن اینکه نشان می دهد حذف تحریم ها یا خنثی کردن پیامدهای تحریم برایش اهمیت فوق العاده ای دارد اما حاضر نیست از اصول تعریف شده خود ذره ای عقب نشینی کند و باور دارد برخی از اقدامهای ایران در بخش های غیر اقتصادی آمریکا را وادارخواهد کرد از ادامه تحریمها منصرف شود.

در صورتی که دیدگاه طرفهای اصلی مجادله ایران و غرب   یعنی ایران و آمریکا برهمین پایه های بنا شده در گذشته پابرجا باشد و تحریم ها ادامه یابد باید اعتراف کرد ایرانیان باید برای سخت ترین روزها اماده باشند.