بورس تهران از عرضه اوراق های اختیار فروش تبعی 13 نماد بورسی از شنبه 18 اردیبهشت خبر داد. به نظر میرسد برای سایر نمادهای بورسی هم انتشار این اوراق در راه باشد. اما هدف سیاستگذار از انتشار این اوراق چیست؟

به گزارش اقتصادنیوز، براساس اطلاعیه جدید بورس تهران از شنبه 18 اردیبهشت برای 13 نماد  #فارس #همراه #فملی #فولاد #وبصادر #وبملت #وتجارت #شپنا #شتران #شبندر #خساپا #خودرو #اخابر اوراق اختیار فروش تبعی، عرضه میشود. البته اخبار رسیده حاکی از آن است که برای سایر نمادهای بازار نیز انتشار و عرضه این اوراق در راه باشد.

در شرایط استفاده از این اوراق آمده است همه اشخاص دارنده در صورتی میتوانند اوراق تبعی خود را در سررسید اعمال کنند که، سهام پایه و اوراق تبعی آن را در یک روز خریداری کرده باشند. در واقع نهاد ناظر به دنبال تحریک تقاضا و ورود نقدینگی و پول تازه نفس است. همچنین اکثر این اوراق معاملات ثانویه نیز دارند.

خریداران این اوراق هم صندوق های سرمایه گذاری در اوراق با درآمد ثابت خریدار این اوراق خواهند بود. با توجه به قیمت اعمال اوراق در یک بازه یک سال و نیم، بازدهی مناسبی برای این صندوق‌ها خواهد داشت؛ با کمترین ریسک ممکن!

برای ارزیابی مکانیزم درنظرگرفته بورس در بازار باید به بررسی ماهیت اوراق اختیار فروش تبعی پرداخت.

یکی از ابزارهایی که بورس برای عمق بخشی به بازارهای یک طرفه ای همچون بازار سهام در ایران استفاده می‌کند، اوراق اختیار تبعی فروش است. در واقع هدف سیاست‌گذار از این کار کنترل فشار فروش در بازار از سمت حقیقی ها و امیدواری آن ها به کسب حداقل سود تضمین شده در بازار پُرریسک سهام است. البته این اوراق را تنها دارندگان سهام آن شرکت می خرند و شرایط و قیمت‌های آن هم براساس ارزیابی سهامدار عمده صورت میگیرد. در بخشنامه اخیر اختیار فروش تبعی 13 نماد بورسی که از روز شنبه صورت میگیرد، خریداران، صندوق های سرمایه گذاری اوراق با درآمد ثابت درنظرگرفته شده اند و هدف ورود پول جدید و تحریک تقاضاست.

این اوراق در یک معنای مصطلح بیمه نامه سهام محسوب میشوند که میخواهد از زیان بیشتر سهامداران در یک محدوده مشخص جلوگیری کند. در انتشار این اوراق، سهامدار عمده اوراق را در یک قیمت ارزیابی شده در اوراق در یک سررسید مشخص اعمال میکنند.

به طور معمول در اوراق اختیار فروش تبعی در زمان سررسید دو اتفاق میافتد:

در حالت نخست یا اینکه قیمت پایانی سهم در روز سررسید مساوی و کوچک‌تر از قیمت اعمال شده در اوراق است که در این صورت مکانیزم و اوراق موردنظر خود به خود از دور خارج میشوند و برگه های کاغذی بیش نیستند. در اینصورت دارنده سهام تنها پولی از بابت جلوگیری از زیان پرداخت میکند و به نوعی به مثابه بیمه نامه سهم خود را بیمه کرده است. دراین میان تنها درآمدی نصیب شرکت میشود که وارد چرخه درآمدی میشود و میتواند در یک وضعیت برد برد دوباره به نفع سهامداران و شرکت باشد.

در حالت دوم، قیمت پایانی سهم در روز سررسید بزرگ‌تر از قیمت اعمال شده در اوراق است که در این صورت مکانیزم اوراق و اثرگذاری آن ها به کار می‌افتد؛ شرکت یا مابه التفاوت میان قیمت اعمال شده و قیمت پایانی را محاسبه میکند و به دارنده سهم پرداخت میکند یا اینکه سهام را با همان قیمت اعمال شده در اوراق از سهامدار خریداری میکند. در اینصورت سهامدار با خیال راحت، نگران زیان نخواهد بود و دارنده سهم نیز به دلیل ارزیابی اش از آینده روبه رشد سهام، از دارایی ارزشمندتری برخوردار خواهد بود که دوباره به صورت برد برد به نفع سهامداران و شرکت خواهد بود.