ساعت 24 - تجربه تاریخ دهه های تازه سپری نشان می دهد قدرتهای بزرگ پیروز از جنگ دوم جهانی که روزی دنیا را به دواردوگاه تقسیم کرده بودند و سرنگونی نظام های سیاسی را به آسانی انجام می دادند دیگر توانایی برای تغییر رژیم های سیاسی را از دست داه اند.

 ویتنام در دهه 1970 باتلاق آمریکا شد و کشورهای متخاصم با آمریکا راههای استیلای این ابرقدرت بر ویتنام را مسدود کردند. در مقابل یک دهه بعد این غربی ها بودند که راه شکست شوروی در افغانستان را هموارکردند. عریان تر شدن سیاست ونیز آسان تر شدن حمایت از یک کشور در حال نبرد با کشور بزرگ تر این امکان را برای کشورهای کوچکتر فراهم کرده است  که مقاومت کرده و درنبردها به سرعت از پای درنیایند و رژیم سیاسی نیز پابرجا بماند.تجربه کره شمالی در جنوب شرق آسیا ونیز کوبا در آمریکای لاتین و ایران در غرب آسیا برای اثبات این ادعا کفایت می کند. ایستادگی گرجستان و اوکراین در برابر روسیه نیز چنین شباهتی را نشان می دهد. ایران بیش از 4 دهه است یکسره با ایالات متحده آمریکا در ستیز است و با توجه به نیروی درونی نیرومندی که اقتصادایران داشته ونیز کمک های پیدا وپنهان چین و روسیه به ویژه در ده سال گذشته توانسته است ذربرابر فشار آمریما ایستادگی کند. .اتفاقی که در دهه های اخیررخ داده این است که درغرب راهبرد استفاده از نیروی نظامی برای تضعیف کشورها جایش را به تحریم اقتصادی داده است. این راهبرد به دلیل هزینه های اندک برای کشورهای غربی به ویژه آمریکا پرکاربرد شده و درهمین روزها می بینیم که روسیه ، ایران و چین زیر تیغ تحریم قرارگرفته اند.

ایران حالا 10 سال است زیر فشار تحریمی قراردارد که پیش بینی می شد تا پایان دوره فعالیت دولت دوازدهم پایان پذیرد که نشد  و با توجه به تغییر دولت در مرداماه به نظر می  رسد دست کم تا نیمه اول امسال این وضعیت ادامه دارد. درشطرنج نبرد ایران و امریکا شاید به این زودی کیش ومات پدیدار نشود و هرکدام از دوبازیگر با تنها مهره هایی  که دارند بازی فرسایشی را ادامه دهند  تا سرانجام یکی از بازیگران خواستار به هم خوردن این نبرد فرسایشی شده و از راه دیگری  وارد نبرد شود. مساله ای که این روزها درکانون توجه قرار دارد اندازه و درجه مقاومت هر کشوراست و اینکه هرکدام از کشورها ی ایران و آمریکا در بازی های دیگر و در مناسبات درونی دولتها با شهروندان چه وضعیتی پیدا خواهند کرد. آیا ایران می تواند برای یک دوره 4 ساله دیگر روی توانایی وتاب اوری شهروندان حساب باز کند یا امیدوار باشد گرفتاری های آمریکا آنقدر افزایش یابد که دست ازسر  ایران بردارد.