ایده ساخت سالانه یک میلیون مسکن در کشور درحالی رنگ قانون گرفته است که کارشناسان بازار مسکن پایتخت، این امر را از گزاره های موثر در تعدیل قیمت ها می دانند.

وضعیت مسکن در استان تهران تاکنون نشان داده است که بازار مسکن در این استان و به خصوص پایتخت هدایت گر صنعت ساختمان در کشور و موثر بر بازار نقل و انتقالات در شهرهای بزرگ و پرجمعیت کشور است. به گونه ای که حتی بر متغییرهای کلان اقتصادی و بازارهای موازی نیز اثرگذار است.

ناظران بازار مسکن در تهران بر این باورند که در هر نوع تصمیم گیری و سیاست گذاری ساخت مسکن، باید سهم ویژه ای برای استان تهران به عنوان پرجمعیت ترین استان کشور در نظر گرفت.

در این رابطه به تازگی قانون ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکونی به تایید شورای نگهبان رسیده و به تکلیف قانونی دولت تبدیل شده است.

آنچه قانونگذاران در این مصوبه پیش بینی کرده اند، این است که برای اجرای این طرح باید زمین های دولتی در اختیار متقاضیان قرار گیرد و بانک ها نیز حداقل ۲۰ درصد تسهیلات خود را به بخش مسکن اختصاص دهند.

اما این همه ماجرا نیست؛ در استان ها و مناطقی که زمین گران و یا کمیاب است، اجرای این قانون با موانعی روبرو خواهد شد، از جمله در استان تهران قیمت زمین به دلیل کمیاب و گرانقیمت بودن، بخش عمده ای از هزینه مسکن را تشکیل می دهد.

برای نمونه سازندگان در شهر تهران می گویند که زمین کالایی بسیار گران و کمیاب است بطوریکه ۶۰ تا ۷۰ درصد قیمت ساخت مسکن را به خود اختصاص داده است.

از این منظر و با توجه به اینکه استان تهران حدود ۱۴ میلیون نفر را در خود جای داده است، و در حالیکه طبق گزارش بانک مرکزی در مردادماه گذشته متوسط هر متر مربع واحد مسکونی در شهر تهران به حدود ۳۱ میلیون تومان رسیده است، نیازمند بررسی کارشناسی طرح ساخت یک میلیون واحد مسکونی در کشور برای این استان هستیم.

مهدی روانشادنیا کارشناس بازار مسکن و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، در این باره به ایرنا گفت: اگر بخواهیم به نسبت جمعیت، قانون ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکونی در کل کشور را، در سطح استان تهران بررسی کنیم، باید بین یک چهارم تا یک پنجم از این واحدها در این استان احداث شود.

وی افزود: از لحاظ فقر مسکن ملکی در استان تهران وضعیت خوبی نداریم و این استان به لحاظ مسکن از میانگین کشوری پایین تر است که می تواند سهم تهران را از وعده دولت بیشتر کند.

روانشادنیا با اشاره به اینکه ما اگر بخواهیم به صورت کارشناسی به این موضوع توجه کنیم محدودیت هایی وجود دارد، تصریح کرد: به طور مثال اگر دیدگاه آمایش سرزمینی داشته باشیم باتوجه به خطر بالقوه زلزله در استان تهران و جمعیت پذیری بیشتر، ساخت و ساز در تهران ریسک سکونت را در کشور بالا می برد.

وی خاطر نشان کرد: از طرف دیگر فقر منابع آب، از دست دادن محیط‌های آبرفتی که محل کشاورزی در استان تهران بوده است، می تواند مشکلات استان را علاوه بر ایجاد حاشیه نشینی و مسائل پیرامون آن بیشتر کند.

این استاد عمران دانشگاه ادامه داد: همچنین جنس مسکنی که در شهر و استان تهران قرار است ساخته شود، با مابقی واحدهایی که قرار است در کل کشور ساخته شود تفاوت های معناداری باید داشته باشد از جمله اینکه در استان تهران با فرسودگی واحدهای مسکونی، بدمسکنی، بافت های ناکارآمد شهری و حاشیه نشینی مواجه هستیم.

وی خاطر نشان کرد: توجه به آمایش منطقه‌ای و نوسازی واحدهای موجود می تواند یک مساله جدی باشد که نمی توان از آن چشم پوشی کرد؛ همچنین از لحاظ توزیع ساخت وساز، وعده یک میلیون واحد مسکونی دولت می تواند در استان تهران با بقیه کشور تفاوت های فراوانی داشته باشد.

به نظر می رسد با توجه به وضعیت موجود، و دیدگاه کارشناسان، ساخت یک میلیون واحد مسکونی در کشور، در استان تهران باید با توجه به ویژگی های خاص بهای زمین، مساله زمین های کشاورزی، خطر زلزله، جمعیت پذیری، حاشیه نشینی و بافت های فرسوده انجام شود.

همچنین سهم استان تهران از میان یک میلیون واحد مسکونی در کشور با توجه به جمعیت و تاثیرگذاری قیمت مسکن در این استان بر تمام کشور باید بیشتر باشد، تا عملا بهای مسکن پایین و دستیابی به مسکن برای همگان امکان پذیر شود.

منبع: ایرنا