ساعت 24 - ایران در اول دهه 1350 یک غول نفتی در دنیا بود که تصور قطع صادرات نفت آن لرزه براندام کشورهای بزرگ مصرف کننده نفت می انداخت.در آن دهه ، ایران 15 در صد سهم صادرات نفت اوپک را در اختیار داشت و فاصله اش با عربستان بسیار نزدیک بود.

در حالی که انقلاب اسلامی راه صادرات را بسته بود قیمت نفت در بازارهای جهانی در اواخر دهه 1350 شتاب گرفت و در اندازه های بالاماند و منحنی قیمیت نفت به سوی بالا جابه جاشد. ایران در آن سالها ظرفیت تولیدش به 6 میلیون بشکه نزدیک شده بود. باوقوع انقلاب اسلامی و شروع جنگ در سالهای بلافاصله پس از پیروزی تولید نفت ایران به مرور در سرازیری قرارگرفت و در دهه 1370 بود که آمریکا سرمایه گاری بیشتر از20 میلیون دلار در نفت ایران را تحریم کرد. ایران به دلیل سرعت رشد مصرف داخل ونیز جایگزین شدن عربستان در بازارهای جهانی به جای ایران به آرامی قدرت خود را دربازارهای جهانی از دست می داد. این درحالی رخ داد که سیاست ورزان و اداره کنندگان کشورایران تصورهای بسیار نادرست داشتند که ایران دارای سومین یا چهارمین منابع نفت دنیا است و می توان با استفاده از این ثروت طبیعی اقتصاد را رونق داد. دارندگان تصورغلط بالا ، اشتباه بزرگتری نیز کرده و باوردارند وضعیت دنیا تا ابد همین خواهد بود که هست و جهان تا ابد به نفت ایران نیاز دارد . آمریکا ستیزی ایران اما کاررابر ایران سخت کرد و در دههه 1390 ودرحالی که عراق قد بر می فراشتو امارات با سرمایه گاری کلان ظرفیت تولید خود را افزایش می داد وبرخی رخدادهای دیگرموجب شده است ایران در 4 سال تازه سپری شده و حتی در دودهه اخیر سرمایه گذاری بزرگی برای افزایش تولید نفت نداشته است و ظرفیت تولید نفت ایران به رغم پیش بینی ها در سند چشم انداز توسعه ونیز برنامه های توسعه چهارم تا ششم برای رسیدن به تولید 5میلیون بشکه نفت درروز هرگز محقق نشده است. اتفاق بد دیگر این است که به دلیل تحریم های آمریکایی مشتریان اصلی نفت ایران به سوی کشورهای دیگررفته اند.

این روزها خبرهای پی درپی از تصمیمهای جهانی برای جایگزین کردن انرژی های دیگر به جای انرژی نفت در دنیا منتشر می شود . درحالی که گفته می شد شاید پایان عصر نفت دردهه 2050 باشد اما خبرهای پرشماری انتشار می یابد که این اتفاق کمتر از ده سال دیگر رخ می دهد. به همین دلیل است که قیمت نفت باشتاب روند نزولی را در اینده نزدیک شاهد خواهد بود . کشورهای دارنده نفت در رقابتی نفس گیر سعی می کنند ذخایر نفت خود را با سرعت استخراج و صادرکنند تا در چاهها زنده به گور نشود. در این وضعیت است که ایران به دلیل تحریم سفت وسخت آمریکا توانایی افزایش ظرفیت را از دست داه ومشتریانش نیز به سراغ فروشندگان دیگر رفته اند. به نظر می رسد اگر با همین شرایط جلو برویم باید شاهد زنده به گورشدن نفت ایران در آینده باشیم.