مدیرعامل شرکت غیر بورسی با اشاره به ظرفیت ۴۰ میلیون تنی تولید شرکت ها، تحلیلی از رکود صادرات فولاد ارایه کرد.

به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، مصطفی عبداللهی مدیرعامل گروه صنعتی نورد فولاد تهران گرم فلز با انتشار مطلبی با عنوان "استعداد صادراتی در زنجیره فولاد" در دنیای اقتصاد اعلام کرد: نیمه نخست سال در بازار فولاد جهانی، افت قابل توجهی رخ داد و همزمان، بازار داخلی نیز سراشیبی را آغاز کرد و طی این مدت در زمینه محصولات فولادی هم بازار داخلی ایران و هم بازار صادراتی در رکود به سر می‌‌برد.

در زمینه بازار صادرات محصولات فولادی با وجود تاکید بسیار بر پیشگیری از خام‌‌ فروشی اما در ابتدای زنجیره فولاد محصولات خام‌‌ فروشی می شود. در زنجیره فولاد چند حلقه از جمله سنگ آهن، کنسانتره، گندله، آهن اسفنجی، شمش و محصول نهایی وجود دارد که از سنگ آهن تا آهن اسفنجی جزو محصولات خام و شمش جزو محصول نیمه خام بشمار می‌‌روند.

در دنیا ابتدای زنجیره فولاد که جزو محصولات خام محسوب می‌شوند، مشتری بیشتری دارد. این‌گونه به نظر می‌‌رسد که برای تولیدکنندگان ایرانی، صادرات محصولات خام و نیمه خام ساده‌‌ترین نوع صادرات بشمار می‌‌رود در حالی که باید به سمت صادرات با محصولات ارزش‌‌ افزوده بیشتر پیش رفت.

سال جاری نیز به دلیل آغاز جنگ اوکراین و روسیه و کاهش قیمت پیشنهادی محصولات فولادی از سوی روسیه در بازارهای جهانی، بازار فولاد به نوعی به تصاحب روسیه درآمد و این کشور بازارهای هدف ایران را نیز در اختیار گرفت و همین موضوع سبب افت قیمت فولاد در ایران نیز شد. از همین رو در بازار داخلی، شمش با فراوانی و از یکسو با رکود داخلی همراه بود و از سوی دیگر بازار صادرات نیز محدود شد.

باید بتوان صادرات را به سمت محصولات نهایی در انتهای زنجیره فولاد سوق داد که به محصولاتی همچون میلگرد، مقاطع طویل، مقاطع تخت و پروفیل‌‌ها رسید. ایران حدود ۴۰ میلیون تن ظرفیت تولید فولاد دارد که می‌توان به محصولات نهایی تبدیل و به فروش رساند. محصولات نهایی فولاد ایران در حد استانداردهای جهانی بوده و با توجه به قیمت تمام‌‌شده، سنگ آهن و انرژی ارزان‌‌ قیمت باید این سیاست را در پیش‌‌ گرفت که از صادرات محصولات خام و نیمه خام پرهیز کرد و به سمت صادرات محصولات نهایی پیش رفت.

در این راستا دولت و وزارت صنعت، عوارضی برای صادرات محصولات خام و نیمه‌‌خام در نظر گرفته که امید است تداوم داشته باشد. چرا که با صادرات محصولات نهایی هم می‌توان ایجاد اشتغال‌زایی کرد و هم موجب ارزآوری بیشتری شد.

البته بیشترین میزان صادرات پایین‌‌دست زنجیره فولاد به صادرات میلگرد و مقاطع طویل اختصاص دارد. بیشترین میزان صادرات نیز به کشورهای همسایه، کشورهای منطقه، بلوک شرق و اروپای شرقی و حتی ایتالیا نیز انجام می‌گیرد اما باید برنامه‌‌ریزی‌‌های بیشتری انجام گیرد که کل بازار صادرات فولاد را به سمت محصولات نهایی سوق داد و سبب ایجاد ارزش افزوده و ارزآوری بیشتر شد.