اکونومیست در تازه‌ترین شماره خود به مهمترین اتفاقات احتمالی سال آینده پرداخته است؛ از سرنوشت جنگ اوکراین تا آینده تورم جهانی.

فردای اقتصاد: پس از دو سال که در آن همه‌گیری ویروس کرونا نیرویی بود که آینده نزدیک را شکل می‌داد، اکنون محرک اصلی جنگ در اوکراین است. در ماه‌های آینده، جهان باید با غیرقابل پیش‌بینی بودن در مورد تأثیر این درگیری بر مسائل ژئوپلیتیک و امنیت دست و پنجه نرم کند. جنگ در اوکراین، قیمت بالای مواد غذایی و سوخت، مبارزه با شیطان تورم، هرج و مرج در بازارهای انرژی، گذار به انرژی‌های تجدیدپذیر و مسیر نامشخص چین پس از همه‌گیری. مسائلی که همانند یک سری چرخ‌دنده به هم پیوسته شرایط را پیچیده‌تر کرده‌اند. اکونومیست در مقدمه ویژه‌نامه «جهان پیش‌رو در ۲۰۲۳»، پیش‌بینی‌هایی از روند سیاسی و اقتصادی دنیا در سال آینده ارائه داده است.

همه نگاه ها به اوکراین است

قیمت انرژی، تورم، نرخ بهره، رشد اقتصادی، کمبود مواد غذایی، همه به این بستگی دارد که درگیری در ماه‌های آینده چگونه انجام شود. موفقیت‌های اوکراین در جبهه نبرد می‌تواند ولادیمیر پوتین را تهدید کند، اما به نظر می‌رسد که یک بن‌بست سخت محتمل‌ترین نتیجه باشد. روسیه تلاش خواهد کرد تا درگیری را خنثی کند به این امید که کمبود انرژی و تغییرات سیاسی در آمریکا، حمایت غرب از اوکراین را تضعیف کند. ارتش اوکراین ۸۰ هزار روس را کشته یا زخمی کرده و نیروی هوایی این کشور همچنان در حال پرواز است. اوکراین فراتر از انتظارات عمل کرده و دارد در جنگ پیروز می‌شود. اما زمستان در راه است و روسیه در حال بسیج نیروهاست. سه سناریو برای این جنگ در سال پیش رو می‌توان انتظار داشت.

رکود در راه است

افزایش شدید و مداوم تورم که در سال ۲۰۲۱ آغاز شد، فرصت خودنمایی را به بانک‌های مرکزی داده است. در سال ۲۰۲۳ اکثر کشورها تورم را تحت کنترل می‌گیرند، اما نه بدون دردسر و هزینه جدی. اقتصادهای بزرگ وارد رکود خواهند شد، زیرا بانک‌های مرکزی نرخ‌های بهره را برای سرکوب تورم افزایش می‌دهند. بعد از همه‌گیری کرونا، این موضوعی است باعث التهاب در بازارها به ویژه قیمت‌های بالای انرژی شده است. رکود اقتصادی آمریکا احتمالا نسبتاً ملایم باشد اما در اروپا رکود بی‌رحمانه‌تری انتظار می‌رود. این یک درد جهانی است زیرا دلار قوی به کشورهای فقیری آسیب می‌رساند که پیش‌تر نیز از افزایش قیمت مواد غذایی آسیب دیده‌اند.

اوج چین؟

چین برای صدها سال پرجمعیت‌ترین کشور جهان بوده است. در سال ۱۷۵۰ حدود ۲۲۵ میلیون نفر جمعیت داشت که بیش از یک چهارم کل جمعیت جهان بود. در شرایطی که جمعیت چین رو به کاهش است و اقتصاد آن با باد مخالف مواجه است، بحث‌های زیادی در مورد اینکه آیا چین به اوج خود رسیده است یا خیر مطرح است.حالا سازمان ملل حدس می‌زند که جمعیت هند در ۱۴ آوریل از چین پیشی بگیرد.

نقطه‌ جوش‌های احتمالی

تمرکز شدید بر جنگ در اوکراین خطر درگیری در جاهای دیگر را افزایش می دهد. با غفلت روسیه، درگیری‌ها در حیاط خلوت آن در حال وقوع است. چین ممکن است زمان را برای انجام حرکتی در خصوص تایوان مناسب ارزیابی کند. تنش‌های هند و چین احتمال دارد در هیمالیا شعله‌ور شود. در این میان آیا ممکن است ترکیه سعی کند یک جزیره یونانی در دریای اژه را تصرف کند.