در چهارمین هفته آذر ماه شاهد افزایش نرخ بهره بین بانکی بودیم. این افزایش نرخ برای بازار سرمایه مهم است و می‌تواند به صورت روانی و فیزیکی بر معاملات تاثیر داشته باشد.

به گزارش تجارت‌نیوز، در چهارمین هفته آذر ماه شاهد افزایش نرخ بهره بین بانکی بودیم. این افزایش نرخ برای بازار سرمایه مهم است و می‌تواند به صورت روانی و فیزیکی بر معاملات تاثیر داشته باشد.

سود بین بانکی که به‌عنوان یکی از انواع نرخ‌های بهره در بازار پول به نرخ‌های سود یا بهره در سایر بازارها جهت می‌دهد، در واقع قیمت ذخایر بانک‌هاست؛ زمانی که بانک‌ها در پایان دوره مالی کوتاه‌مدت اعم از روزانه یا هفتگی دچار کسری ذخایر می‌شوند، از سایر بانک‌ها در بازار بین بانکی یا از بانک مرکزی استقراض می‌کنند. این نرخ در بازار بین بانکی در حال حاضر به ۲۰.۹۹ درصد رسیده است.

در حالی سود بین بانکی به ۲۱ درصد نزدیک شده است که پیش از این در مردادماه امسال به ۲۱.۳۱ درصد رسیده بود. این روند افزایشی با واکنش‌های منفی مواجه شد تا در آخر، بانک مرکزی در این زمینه بر کنترل سود بین بانکی تاکید کند و روند کاهشی این نرخ شروع شود.

تاثیر نرخ بهره بین بانکی بر بازار سرمایه

بر اساس وعده‌ها قرار بود برای حمایت از بورس نرخ بهره بین بانکی تغییر خاصی نکند و در سطح پایین‌تر از 20 درصد باقی بماند. اما در این مدت دیدیم که نرخ بهره بین بانکی به بیش از 21 درصد رسید و به نوعی باز هم وعده‌های بورسی مسئولان عملی نشد.

در عمل نرخ بهره بین بانکی تاثیر مستقیمی روی بورس ندارد اما این نرخ می‌تواند به طور غیرمستقیم وضعیت بازار را تغییر دهد. به نحوی که با اثرگذاری بر روند تولید و بهره‌مندی شرکت‌ها از تسهیلات بانکی، عملکرد آنها را تحت تاثیر قرار خواهد داد. روندی که در نهایت اثر خود را در معاملات سهام شرکت‌ها نیز آشکار می‌کند.

از سوی دیگر اما برخی معتقدند افزایش نرخ بهره بین بانکی به نفع اقتصاد است. چرا که با کاهش نرخ بهره بین بانکی میزان پول‌پاشی نیز افزایش می‌یابد و این یعنی افزایش تورم کشور. در همین حال از آنجا که افزایش نقدینگی، اصلی‌ترین موتور محرک رشد تورم به شمار می‌رود، رکوردشکنی‌های پی در پی در دولت سیزدهم، بسیار نگران کننده است.

این در حالی است که ابراهیم رئیسی بارها در دستورات خود به بانک مرکزی بر لزوم کنترل نقدینگی تاکید کرده است. با این وجود، به نظر می‌رسد که سیاست‌های بانک مرکزی نه تنها نقدینگی را کنترل نمی‌کند بلکه همانند هیزمی بر آتش آن عمل می‌کند. مسیری که روند سرمایه‌گذاری و ورود پول‌های تازه به بازار سرمایه را نیز مختل کرده است.