به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از نیشن مستر، شاخص امید به زندگی به عنوان یکی از شاخصهای مهم در بررسی بازده نیروی انسانی در جهان مورد مطالعه قرار می‌گیرد.

بر اساس آمارهای سال 2011 کشور موناکو با دارا بودن امید به زندگی معادل 89.7 سال بالاترین میزان این شاخص را در جهان دارا است.

کشورهای موناکو، ماکائو، و  سن مارینو به ترتیب با دارا بودن شاخص امید به زندگی معادل 89.7، 84.4، و 83 سال بالاترین میزان این شاخص را در بین مردم خود نسبت به دیگر کشورهای جهان دارند.

شاخص امید به زندگی متوسط طول عمر افراد با زمان تولد یکسان را در یک جامعه نشان می‌دهد.

این شاخص به عنوان یکی از عوامل مهم در محاسبه بازده سرمایه نیروی انسانی و دیگر معیارهای مهم اقتصادی و اجتماعی کاربرد دارد.

در حال حاضر پایین‌ترین میزان شاخص امید به زندگی در بین مردم آنگولا با 38.7 سال، افغانستان با 45.2 سال و نیجریه با 47.5 سال وجود دارد.

شاخص امید به زندگی در کشورهایی مانند ایالات متحده، انگلستان، ژاپن و چین به ترتیب معادل 78.3، 80،82.2، و 74.6 سال اعلام شده است.

این شاخص در ایران در سال 2011 معادل 70 سال ارزیابی شده است.