این ادعا در حالی است كه آمار بانك مركزی از رقم نقدینگی در سال‌های مورد اشاره رئیس‌جمهور، ارقام دیگری نشان می‌دهد.

میزان نقدینگی در پایان سال 1375 (پیش از شروع دولت خاتمی) 11 هزار و 600 میلیارد تومان بوده كه در پایان سال 1383 به 68 هزار و 500 میلیارد تومان رسید كه بیانگر رشد 9/5 برابری است، نه هشت برابر.

احتمالا رئیس‌جمهور برای بزرگنمایی در میزان رشد نقدینگی در دولت سابق اقدام به تقسیم آمار نقدینگی در پایان سال 1384 به پایان سال 1375 نموده است، این در حالی است كه دولت خاتمی از ابتدای مردادماه سال 1384 به پایان رسید و مسئولیت به دولت احمدی‌نژاد واگذار شد.

بنابراین برای محاسبه منصفانه نیز در صورت تقسیم رقم نقدینگی در پایان مرداد 1384 (76 هزار میلیارد تومان) به رقم نقدینگی ابتدای سال 1376، عدد 6/6 برابر به دست می‌آید، نه هشت برابر.

محاسبه آقای احمدی‌نژاد درباره میزان رشد نقدینگی در دولت وی نیز به گواه آمار بانك مركزی، نادرست است. طبق آخرین آمار میزان نقدینگی در تیرماه امسال به 387 هزار و 500 میلیارد تومان رسیده كه نسبت به رقم نقدینگی در تیرماه 1384 (72 هزار و 962 میلیارد تومان)، رشد 3/5 برابری نشان می‌دهد، نه 4 برابر.

به نظر می‌رسد رئیس‌جمهور برای محق جلوه دادن ادله خود و رد انتقادات كارشناسان نسبت به رشد شدید نقدینگی در دولت‌های نهم و دهم، اقدام به بازی با آمار كرده است.

نكته دیگر آن كه رئیس‌جمهور در حالی مدعی شد كه رقم قدر مطلق نقدینگی، مهم نیست كه مقایسه‌ای ساده نشان می‌دهد اتفاقا رقم قدر مطلق نقدینگی چندان هم بی‌اهمیت نیست. در دولت خاتمی رقم نقدینگی حدود 55 هزار میلیارد تومان افزایش یافت، در حالی كه در دولت فعلی حجم نقدینگی 320 هزار میلیارد تومان بیشتر شده است.

رشد شدید نقدینگی و عدم توان دولت و بانك مركزی در كنترل این نقدینگی افزایش‌یافته، موجب توفان تورمی در سال‌های اخیر شده است. رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز در دیدار اخیر با دولت صراحتا به دولت امر كردند كه: «باید راهى پیدا كنید كه نقدینگىِ افزایش‌‌یافته كنترل شود» با این حال، زمانی كه رئیس دولت برای پاسخ به انتقادات، اقدام به خلط آماری می‌كند و از اساس، رشد نقدینگی در دوره‌اش را منكر می‌شود، دیگر چه انتظاری می‌توان داشت كه دولت اقدام اساسی برای حل معضل نقدینگی انجام دهد؟