EPSnews           

در بعضی از کشورها، ابزارهای مالی همچون صندوق های سرمایه گذاری، معاملات قراردادهای آتی، آپشن ها و ... وجود دارند که بر اساس عقاید اخلاقی و مذهبی و گاهی صرفه های اقتصادی گوناگون پدید می آیند و موجب پیدایش اقسام گوناگونی از سرمایه گذاری  می شوند و گاهی هم همین ابتکارات ضررهای هنگفتی را به سرمایه گذاران ناآگاه وارد می کند.

اما با وجود این روحیه تلخ بازارها، راه های مختلفی وجود دارد تا بتوان با درنظر گرفتن علایق و گرایش های هر کشور و تنوع در ابزار سرمایه گذاری، این تلخی بازار را با شیرینی سود حاصله از سرمایه گذاری های عاقلانه از بین برد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازار سرمایه(سنا)، این قبیل سرمایه گذاری ها با رشد قابل ملاحظه ای رو به رو بوده و خلاقیت های گوناگونی نیز در آنها نهفته است که یکی از آنها معاملات آب و هوا است.

می توان گفت، یکی از ابتکارات جدید سرمایه گذاری در بازار کربن است. بازار کربن در واقع بر اساس پیمان کیوتو به وجود آمد. کیوتو پیمانی است بین‌الملی به منظور کاهش صدور گازهای گل‌خانه‌ای، که عامل اصلی گرم‌شدن زمین در دهه‌های اخیر محسوب می‌شوند. این پیمان که پیمان‌نامهٔ ریو را تکمیل و ترمیم می‌کند در چارچوب سازمان ملل متّحد شکل گرفته است.

خرید و فروش در بازار کربن، خرید و فروش امتیاز مازاد کشورها برای تولید کربن است.

این بدین معنی است که، خریدار نهایی امتیازات اغلب شرکت‌های خصوصی هستند که انتظار دارند با صادراتشان سهمیه خود را افزایش دهند. معمولاً آنها امتیاز را یا مستقیماً از عضو دیگر با هزینه بالا، از یک واسطه و  یا از بورس خریداری می‌نمایند.

برخی از کشورها که ممکن است مسئولیت های خود را برای اهداف صنعتی کیوتو گسترش نداده باشند، و برخی از آنان که ممکن است کسر خالص هزینه داشته باشند، امتیاز را با حساب شخصی خودشان و اغلب از یک واسطه خریداری می‌کنند.

از آنجا که امتیاز کربن سندی قابل تبادل با قیمتی مشخص است، سرمایه گذاران مالی، به منظور اهداف خالص تجاری آغاز به خرید آنها می کنند.

انتظار می‌رود این بازار با وجود بانک ها، واسطه‌ها، سرمایه داران و افزایش کشورهای صنعتی و تولید بیشتر کارخانه ها، به طور قابل توجهی رشد کند.  اما در این میان سوالی مطرح است که آیا داشتن این بازار برای سلامت انسان ها ضروری است و یا  برای منافع برخی سرمایه گذاران شکل گرفته است؟