با گذشت دو ماه از ارتقای دلار  به خط سه هزار تومان، هنوز انگیزه بالا نگه داشتن قیمت دلار برای افکار عمومی مشخص نیست.

 

به گزارش خبرنگار «بازتاب»، بازار ارز از زمانی دچار التهاب شد که شایعه دلار سه هزار تومانی توسط محمود بهمنی، رییس بانک مرکزی در افکار عمومی به بهانه تکذیب مطرح شد و سپس محمود احمدی نژاد نیز در مصاحبه تلویزیونی این موضوع را مطرح و به شدت تکذیب کرد.

 

در این شرایط، عدم تزریق ارز مورد نیاز توسط دولت، دلار را بالاتر از سه هزار تومان نگه داشته است، در حالی که اگر علت این اقدام کمبود ارز به دلیل تحریمهاست، چرا قیمت ارز مبادله ای که مطابق قانون باید تنها دو درصد از قیمت آزاد ارز کمتر باشد، 25 درصد کمتر از این قیمت است و عملا رانت 500 تا 600 تومانی در حال حاضر و رانت هزار تا 1500 تومانی در ماه گذشته را برای دریافت کنندگان ارز مبادله ای فراهم می کند؟

 

اکنون پرسش اینجاست: چرا دولت قیمت ارز مبادله ای را مطابق قانون تعیین نمی کند و با توجه به آن که پولی که حاصل از فروش ارز به خزانه واریز می شود، به قیمت مبادله ای است، مابه التفاوت ارز مبادله ای و ارز آزاد که از طریق صرافی ها به بازار تزریق می شود، مبلغ هنگفتی می شود که تکلیف آن مشخص نیست.

 

همان گونه که هیچ گاه معلوم نشد هزاران میلیارد تومان تفاوت قیمت ارز 1050 تومانی با قیمت ارز 1500 تا 2000 تومانی در سال گذشته، به کجا رفت.

 

آیا این پول نجومی قرار است هزینه انتخابات کاندیدا یا نامزدهای مورد حمایت برخی طیف ها را تامین کند؟

آیا این پول قرار است خرج خرید ویلاهای خارج و داخل کشور امثال خاوری که در سیستم اقتصادی و بانکی ما کم نیستند بشود؟

 

اگر فرض بگیریم در هر ماه، تنها یک میلیارد دلار از طریق صرافی ها به بازار تزریق می شود، ما به التفاوت آن در دو ماه گذشته، بیش از هزار میلیارد تومان بوده است که کافی است یکی از نهادهای نظارتی به دنبال این پول بگردد!