کره‌شمالی با بزرگ‌ترین خشکسالی قرن دست و پنجه نرم می‌کند. کار به جایی رسیده که حتی خبرگزاری رسمی کره‌شمالی نیز این موضوع را تایید می‌کند و می‌گوید دولت این کشور به دنبال راهکاری است تا از این وضعیت رهایی پیدا کند. به نوشته روزنامه «چوسون ایلبو» دو کشور ژاپن و چین این کشور قحطی‌زده را تحت نظر دارند تا در صورت لزوم به کمک این کشور بشتابند.

برنج که غذای اصلی مردم کره‌شمالی است، در حال از بین رفتن است. بیمارستان‌های این کشور به‌دلیل سوءتغذیه کودکان کره‌ای مملو از جمعیت است. این بیمارستان‌ها موظف هستند تا به کودکانی که دچار سوءتغذیه مفرط شده‌اند، یک وعده غذای رایگان نیز بدهند.

گفته می‌شود مصیبت مردم قحطی‌زده این کشور به‌قدری بالا رفته است که این کشور در اقدامی نادر مجبور به پذیرش آن شده و قصد دارد تا راهکاری برای مقابله با این خشکسالی بیندیشد.

بزرگ‌ترین مشکل کره‌شمالی نبود یک راهکار اصولی برای کشت و پرورش دانه‌های برنج است. این کشور هنوز بیش از 80 درصد برنج خود را به شیوه سنتی می‌کارد و با خشکسالی اخیری که دامنگیر این کشور شده نزدیک به نیمی از محصولات پیونگ یانگ از بین رفته است.

پنج‌شنبه گذشته وزیر امور خارجه چین به این کشور پیشنهاد کمک غذایی کرد اما هنوز پیونگ یانگ به این پیشنهاد پاسخی نداده است. هفته گذشته شبکه خبری «CCTV» چین در گزارشی که توسط دوربین‌های مداربسته ضبط شده بود به خشکسالی اخیر این کشور پرداخت و نشان داد که چگونه مزارع برنج این کشور خشک شده‌ و محصولات از بین رفته‌اند.

کارشناسان می‌گویند: کره‌شمالی سال سختی را در پیش رو خواهد داشت و اگر کمک‌های کشورهای همسایه از جمله ژاپن و چین به پیونگ‌یانگ ارسال نشود، سوءتغذیه جان مردم این کشور را تهدید خواهد کرد.

«نوم سونگ ووک»، استاد دانشگاه کره می‌گوید: «برای شرح حال کره‌شمالی باید از کلمه خشکسالی استفاده کرد. این کشور در بین سال‌های 1995 تا 1998 نیز پس از یک خشکسالی دچار قحطی شده بود.» این استاد دانشگاه ضمن اسفناک خواندن اوضاع کره‌شمالی گفت پیونگ‌یانگ برای هر سال نیاز به تولید 4 میلیون تن برنج دارد اما در سال جاری در بهترین حالت یک میلیون تن برداشت خواهد داشت.

یک اتاق فکر در کره‌جنوبی نیز می‌گوید: تحقیقات نشان داده است که اگر پیونگ‌یانگ نتواند اوضاع این کشور را در سال قحطی-زده بالا ببرد، نارضایتی عمومی فراگیر می‌شود و عواقب سختی برای این کشور خواهد داشت. گفته می‌شود مهم‌ترین پیامد این قحطی، افزایش آمار پناهجویان به کشورهای همسایه خواهد بود.

 

 

برای بقا علف می‌خورند

سایت خبری سی‌ان‌ان در گزارشی در مورد قحطی‌زدگی مردم این کشور از زبان یکی از کسانی که قحطی دهه 90 را دیده است، می‌نویسد: «حتی یک تکه از میوه‌ای ساده و در دسترس همگان برای «لی سو یئون» نیز ناآشنا بود. او کودکی هفت ساله بود که تا آن سن پرتقال ندیده بود. زمانی که او توانست با وابستگان خود (در دهه 90) از مرز عبور کند و به کره‌جنوبی برود وقتی این میوه را دید همچون سیب به آن گاز زد.»

او در دهه 90 توسط پدر و مادر خود از کره‌شمالی خارج می‌شود و از اوضاع و احوال آن روزهای قحطی‌زده می‌گوید. او به یاد دارد که در دهه 90 برای اینکه زنده بمانند مجبور بوده‌اند علفی که در کوه‌ها رشد می‌کند، تناول کنند. به آنها گفته شده بود هر علفی که خرگوش‌ها می‌خورند برای آنها نیز قابل خوردن است. او می‌گوید: « علف‌ها را می‌چیدیم و پس از اینکه مشخص می‌شد غیررسمی است آن را به همراه برنج مصرف می‌کردیم یا اینکه به تنهایی تناول می‌کردیم.»

بچه‌های کره‌شمالی از سوء تغذیه شدید رنج می‌برند. شکم آنها بسیار ورم کرده است. صورت اکثر آنها رنگ پریده و موهایشان به جای اینکه سیاه باشد، قهوه‌ای روشن شده است. پاها و بازوهای بسیار لاغری دارند که اگر از دور به آنها نگاه کنید می‌پندارید که با درختی کوتاه قامت و نحیف روبه‌رو شده‌اید.

رئیس حقوق بشر سازمان ملل می‌گوید بنا به گفته تلویزیون دموکراتیک خلق کره‌شمالی این کشور با قحطی وسیع روبه‌رو شده است.

«زید رعد الحسین» در گفت‌وگو با سی‌ان‌ان می‌گوید: «ما از کره‌شمالی می‌خواهیم به آنچه این خشکسالی برای این کشور فراهم آورده است بیش از پیش توجه کند.»

رسانه دولتی این کشور بیشتر تصاویر «گل و بلبلی» از این کشور نشان می‌دهد، اما این خشکسالی در 100 سال اخیر در کره‌شمالی بی‌سابقه است. او می‌گوید: «همین‌که آنها تصمیم گرفته‌اند برخلاف پروپاگاندای همیشگی، موضوع خشکسالی را رسانه‌ای کنند، بسیار قابل تحسین است.»

رعد الحسین، رئیس حقوق بشر سازمان ملل اعتقاد دارد حرکت کره‌شمالی برای عمومی کردن این قضیه می‌تواند نتایج بهتری به همراه داشته باشد، زیرا نشانگر تمایل این کشور برای دریافت کمک‌های خارجی است.

چین می‌گوید مایل است برای سال بدی که کره‌شمالی در پیش دارد کمک حال پیونگ‌یانگ باشد. حتی دو کشور کره‌جنوبی و ژاپن که سرستیز با بقایای کمونیسم دارند، حاضر شده‌اند به این کشور کمک‌های غذایی کنند.

«هونگ یونگ پیو» وزیر اتحاد دو کره می‌گوید: «هر دو کره با یک خشکسالی سرسخت روبه‌رو شده‌اند و این موضوع می‌تواند به همکاری بین دو کشور منجر شود.» او می‌گوید: «بسیاری از مزارع برنجی که در آن کشت صورت گرفته، از بین رفته است.»

الحسین می‌گوید: «با یک قحطی‌زدگی و گرسنگی عظیم روبه‌رو خواهیم شد پس برای رفع این مشکل باید تلاش بیشتری صورت بگیرد.»

در خشکسالی دهه 90 بیش از نیم میلیون نفر جان خود را از دست دادند، اما بنا به گفته کارشناسان این خشکسالی بسیار وسیع‌تر از خشکسالی دهه 90 است و ممکن است آسیب‌های بیشتری به کره‌شمالی وارد کند.