تحلیل گران احتمال حصول توافق ایران را 60 تا 70 درصد می دانند. در ماه ژانویه پیش بینی می شد حتماً ایران و قدرت های غرب در سال جاری بر سر برنامه هسته ای ایران به توافق برسند. به گزارش خبرنگار «اخبار بانک»، با پیش رفتن مذاکرات ایران می توان به بازنده های احتمالی توافق اشاره کرد از جمله حاکمان و شرکت های نفتی و برنده های این ماجرا کشورهای مصرف کننده نفت و سواره هایی هستند که گسترده تاثیر دلارشان بیشتر می شود.

این سناریو یعنی یک سال شرمندگی دیگر برای کسانی که به قیمت بالای نفت وابسته هستند. اگر تنش های ژئوپلتیکی همچنان پا بر جا باشد قیمت نفت فراتر از سطوح فعلی بالغ بر ۵۵ تا ۶۵ دلار در هر بشکه نخواهد رفت یعنی بسیار کمتر از هزینه اداره شرکت های نفتی.

علت روندی است که با نیت نادرست در بین کشورهای صادرکننده نفت و حفاری های نفت جدید شل جا گرفت. از پاییز سال گذشته اوپک به رهبری عربستان بازار را با تولید مازاد نفت غرق کرد تا قیمت این طلای سیاه را پایین بکشد و حفاری های شل را به تعطیلی بکشاند.

در عوض هفته گذشته برای دومین هفته متوالی بعد از ۲۹ هفته کاهش تعداد دکل های حفاری شل افزایش داشت. اگرچه تعداد کل دکل های فعال کاهش یافته است اما میزان تولید در ماه مه به دلیل فناوری موثر افزایش یافت. آمریکا به مدت هفت هفته روزانه ۹.۶ میلیون بشه تولید نفت داشته است که بالاترین میزان از اوایل دهه ۱۹۷۰ است.

کشورهای اوپک روی هم رفته روزانه ۳۱.۷ میلیون بشکه در روز تولید دارند. اگر تولید اوپک کاهش یابد قیمت ها دوباره صعود می کنند.
اما با توافق ایران در وین تهران می تواند تقریباً بلافاصله ۳۰ تا ۴۰ میلیون بشکه نفت ذخیره شده در نفتکشهایش را بفروشد. بعلاوه میزان تولید نیز در ماه های بعد از آن افزایش داده خواهد شد.

تحلیل گران برآورد می کنند ایران در ۱۸ ماه آینده ۵۰۰۰۰۰ تا ۱ میلیون بشکه نفت در روز به تولید جهانی می افزاید و کابوس اوپک ادامه خواهد داشت.