استادکرسی اقتصادکلان دانشگاه علامه طباطبایی گفت: با توجه به ظرفیت جذب پایین سرمایه در کشور و نیز میل به مصرف بالا در جامعه، بهترین راه برای هضم کارآمد درآمدهای ارزی آزاد شده، هدایت صندوق توسعه ملی به سمت سرمایه گذاری خارجی منابع ارزی کشور است.

مهدی تقوی گفت: در حال حاضر و در پی بروز گشایش های سیاسی و اقتصادی، مهمترین نگرانی کوتاه مدت در خصوص مدیریت کلان اقتصادی کشور را باید نحوه هزینه کرد دلارهای نفتی بلوکه شده ایران از سوی دولت دانست.

این اقتصاددان افزود:این نگرانی چند وجه دارد، اول آن که فعلا ظرفیت جذب این دلارهای نفتی در صنایع داخلی پایین است و تا زمانی که شرایط کلان اقتصاد و فضای کسب و کار کشور بهبود نسبی پیدا نکند، تزریق ارزی مستقیم به صنایع کشور موجب انحراف منابع به خارج از فرآیندتولید و بروز شوک در سایر بازارها خواهد شد.

تقوی در توضیح وجه دوم نگرانی موجود در مورد نحوه هزینه کرد، درآمدهای نفتی آزاد شده ایران نیز اظهار داشت: از سوی دیگر تجربه مدیریت اقتصاد ایران و نیز اقتصادسیاسی دولت ها در واکنش به دوران خوش اقتصادی، این نگرانی را تقویت می کند که تحت تاثیر میل به مصرف بالای محصولات خارجی و فشار بخش تجاری کشور، به جهت افزایش رضایت کوتاه مدت اجتماعی، واردات کالا و خدمات به کشور رشد کند.

استادکرسی اقتصادکلان دانشگاه علامه طباطبایی توضیح داد: تجربه مدیریت شوک ارزی پس از پایان جنگ تحمیلی و نیز شوک نفتی سال 90نشان داد که به دلیل این که در کوتاه مدت هنوز صنایع کشور آمادگی لازم را برای افزایش سطح و کیفیت تولید ندارند، عموم واردات کشور به سرعت از سمت کالاهای سرمایه ای و واسطه ای به سمت کالاهای مصرفی و لوکس گرایش پیدا می کند.

تقوی تاکید کرد: لذا در حال حاضر تنها راه حل جلوگیری از بروز هرگونه شوک در بازار ارز، کالا و سرمایه و تشدید علایم بیماری هلندی، هدایت بخش قابل توجه منابع ارزی آزاد شده به سمت صندوق توسعه ملی است، در واقع این بهترین فرصت تاریخی برای تمهید شرایط لازم برای ایفای نقش تاریخی صندوق توسعه ملی محسوب می شود.

این اقتصاددان افزود: همزمان دولت باید صندوق توسعه ملی را به سرمایه گذاری خارجی منابع ارزی کشور تشویق کند تا همچون گذشته منابع این صندوق اسیر فشارهای بودجه ای و تقاضاهای داخلی نشود.

وی خاطرنشان کرد: به این ترتیب همانند تجربه های موفق در دنیا از جمله نروژ، صندوق توسعه ملی به جایگاه واقعی خود که همانا صندوق بین نسلی و ثروت ملی است، ارتقاء پیدا می کند و این امکان را پیدا خواهد کرد که ثروت نفت را به ثروت های ماندگار و دارای ارزش افزوده بیشتر تبدیل کند.