سهم صنعت در اشتغال تحصیلکرده‌ها کمتر از 30درصد است و این درحالی است که بیشترین تعداد تحصیلکرده‌های دانشگاه‌ها به سمت اشتغال در خدمات می‌روند.

  طبق آمار، تعداد 11میلیون نفر تحصیلکرده و مشغول به تحصیل در کشور داریم ولی باوجود این تحصیلات این افراد نتوانسته‌اند سهم قابل‌توجهی را در سرانه تولید ناخالص داخلی ایجاد کنند. بهره‌وری کل و بهره‌وری نیروی انسانی هم باوجود تعداد بالای تحصیلکردگان در اقتصاد کشور ما به‌شدت پایین است که این موضوع یکی از دلایلی است که یک‌میلیون نفر از این تعداد همچنان بیکار هستند.

متعاقبا تاثیر بهره‌‌وری کل، کارآیی، صرفه‌های مقیاس و نیز سرمایه انسانی بر اشتغال و صادرات بخش صنعت سنجیده می‌شود. نتایج حاکی از تاثیر مثبت و بزرگ صرفه‌های مقیاس بر اشتغال و صادرات صنعتی است، اما تاثیر این عوامل بر زیربخش‌های مختلف صنعت نامتقارن است.

در تعدادی از زیربخش‌ها، صرفه‌های مقیاس باعث کاهش صادرات می‌شود که حائز تبعات منفی برای کل بخش صنعت است.  برپایه محاسبات انجام شده سرمایه انسانی دارای تاثیر مثبت و معنی‌داری بر صادرات و اشتغال است. این نتایج نشان می‌دهد که دولت باید جهت بهبود سرمایه انسانی سرمایه‏گذاری کرده و نقشی فعال را در ارتقای صرفه‌های مقیاس، کارآیی و بهره‏وری بخش صنعت ایفا کند. دولت نیز می‌تواند پس از تحقق سطوح بهینه صادرات و صرفه‌های مقیاس، مداخله خود را در بخش صنعت کاهش دهد.