داستان اول: در فصل نقل و انتقالات فوتبال هستیم. ارقام نجومی است. از 300-400 میلیون تا 1 میلیارد و 500 هزار تومان! همه باشگاه هایمان هم دولتی هستند. پول بازیکن و مربی را هم دولت می‌دهد.

داستان دوم: فیش های حقوقی 70-80 میلیونی مدیران عامل بانک های بزرگ کشور منتشر شده است. این بانک ها هم بنوعی به دولت متصل هستند. غوغایی به پا شده است. (چند فیش حقوقی 200-300 میلیونی هم هست که 

 نتیجه گیری:

فوتبال از بانکداری مهمتر است! 

 گردش مالی در فوتبال بیشتر از بانک است! (گردش مالی یک بانک متوسط در ایران حداقل 100 هزار میلیارد تومان در سال است در حالی که گردش مالی کل لیگ های فوتبال ایران کمتر از 200 میلیارد تومان است)

بازیکن فوتبال، استرس، فشار، سواد و تجربه بیشتری از یک مدیرعامل بانک دارد! 

بازیکن های ایرانی باید همتراز بازیکنان متوسط بین المللی باید حقوق بگیرند اما مدیران عامل بانک های ایرانی اگر یک دهم تا یک دویستم مدیران خارجی حقوق بگیرند خیلی کار بدی است! (حقوق متوسط مدیران اجرایی در بانک های خارجی بین 2 تا 50 میلیون دلار در سال است/ حقوق 80 میلیونی ماهانه می شود 270 هزار دلار در سال)

قصد دفاع از حقوق های نجومی در همه بخش ها را نداریم. همچنین معتقدیم که بسیاری از مدیران بی کفایت بوده و شایستگی لازم را برای تصدی مدیریت عامل یک بانک نداشته اند. اما این ها هیچکدام دلیل نمی شود که حقوق مدیران عامل بانکی را کاهش دهیم. چرا که منجر به فسادی بسیار بزرگتر می شود. راه حل این است که مدیران عامل بانک از میان شایستگان انتخاب شوند نه این که حقوق ها را با افراد ضعیف هماهنگ کنیم!!