همزمان با رشد شاخص بورس که با رشدهای پیشین تفاوت دارد و با حمایت شدید اشخاص حقوقی، به‌نظر می‌رسد که ابهامات ساختاری بورس همچنان پابرجا است.از این رو رئیس جدید اگر دوره دشوارتری را از زمان دکتر فطانت تجربه نمی‌کند، دست‌کم راهی ساده‌تر نیز در پیش ندارد. می‌توان ادعا کرد که دوره ریاست دکتر فطانت در سازمان بورس، از تمام ادوار دشوارتر بود. اقتصاد کشور در بلاتکلیفی به سر می‌برد و صنایع مختلف با ابهاماتی اساسی روبه‌رو بودند.از طرفی تمام فعالان اقتصادی، استراتژی صبر و موکول کردن تصمیمات مهم به دوره پسابرجام را در برنامه داشتند. رکود تمام فعالیت‌های اقتصادی را در بر گرفته بود و تمام تعاملات اقتصادی به روند مذاکرات هسته‌ای گره خورده بود. علاوه بر این مشکلات که تمام گروه‌های صنعتی را تحت تاثیر قرار می‌داد، صنایع مختلف با مشکلات خاص نیز دست و پنجه نرم می‌کردند.
 
پالایشگاهی‌ها با تکلیف کیفی‌سازی توسط پالایش و پخش، معدنی‌ها با بهره مالکانه و خودرویی‌ها با زیان انباشته سنگین مواجه بودند. سیمانی‌ها با محدودیت‌های صادراتی مواجه شدند، بانکی‌ها و پیمانکاران با مطالبات معوق سنگین و ساختمانی‌ها با رکود خرید و فروش ملک روبه‌رو شدند. تمام این مشکلات فشار بر سازمان بورس را هر روز سنگین‌تر می‌کرد. سازمان تلاش داشت با استفاده از ابزارهای تعاملی با نهادهای مختلف حاکمیتی اقتصاد، فضا را برای صنایع بورسی هموارتر کند. اگرچه این تلاش‌ها تا حدودی نتیجه داد، اما برخی پرونده‌ها مفتوح ماندند و برخی مشکلات جدید نیز به بازار تحمیل شد. به‌نظر می‌رسد حالا فعالان بازار و همچنین سازمان بورس نه تنها با مشکلات قدیمی، بلکه با ناملایمات جدیدی نیز مواجه شده است.