با اتمام ساعات معاملات روز شنبه 95.08.15 شاخص بازار اول ( تالار اصلي ) با 312 واحد کاهش به رقم 55736 واحد رسيد. همین وضعيت را در شاخص بازار دوم (تالار فرعي) شاهد هستيم بطوريكه شاخص تالار فرعي در اين روز با ثبت 797 واحد کاهش عدد 171649 واحد را تجربه كرد. شاخص قیمت (وزنی – ارزشی) بورس نيز در روز جاري با 147 واحد کاهش به رقم 27984 واحد رسيد.

همچنین در این روز "فملی" با 55 واحد افزایش شاخص، بیشترین تأثیر مثبت را بر جا گذاشت و در مقابل "شبندر" با 69 واحد کاهش، بیشترین تأثیر منفی را بر روی شاخص داشت.

شاخص فرابورس نیز با 4 واحدکاهش به رقم 838 واحد رسید.

گفتني است ارزش كل معاملات در بازار بورس به رقم 1681 میلیارد ریال و ارزش کل معاملات در بازار فرابورس به رقم 1365 میلیارد ریال رسید.

اولین روز از معاملات هفته پر تنش و نوسانی بورس تهران در پی نزدیک شدن به انتخابات آمریکا با افت 417 واحدی شاخص کل همراه شد بطوریکه نماگر بازار می رود تا به مدار 78 هزار واحدی عقبگرد داشته باشد.

بنابر گزارش بورس نیوز، در معاملات روز جاری نه تنها شاخص های بورس بلکه قیمت اغلب سهام شرکت های فعال در بازار سرمایه با افت قیمت و روند نزولی همراه شوند روندی که گفته می شود مهمترین عامل آن احتمال راهیابی دونالد ترامپ کاندیدای جمهوری خواه آمریکا به کاخ سفید می باشد، جالب است تأثیر منفی که انتخابات آمریکا بر بورس تهران داشته است کمتر بر بورس خود کشور آمریکا داشته است و از همه جالب تر آنکه وقتی به تأثیرات مثبت توافق هسته ای و اجرای برجام بر بورس تهران نگاه می کنیم در می یابیم که آنچنان که احتمال بر هم خوردن توافق هسته ای بر این بازار تأثیر منفی و نزولی داشته است، توافق هسته ای و اجرای برجام نتوانسته بود تأثیر مثبت بر آن داشته باشد به عبارت ساده تر باید بگویم اگر تأثیر مثبت برجام بر بورس 5 بوده است تأثیر بر هم خوردن آن به واسطه احتمال انتخاب شدن ترامپ تا به این لحظه 50 بوده است.

واقعاً این چه سیاستی است که از آن فقط روندی نزولی و زیان های سنگین به بازار سرمایه رسیده است؟ شاید بورس اصلاً جایگاهی در هیأت دولت ندارد.

شاید باورش برای مسئولین و متولیان بازار سرمایه سخت باشد اما باید قبول کرد که طعم برجام امروز زیر زبان اهالی بازار سرمایه در حالی چشیده می شود، که نمی دانیم موضوعی که بودنش منفعتی خاصی برای اهالی تالار نداشته چرا نبودنش باید این همه اهمیت پیدا کند؟!

حال پرسش این است که اگر هیلاری کلینتون رییس جمهور شد و روند همین بود چه؟! آیا نباید قبول کرد که سیاست داخلی بیشتر مشکل دارد تا خارجی؟! آیا نباید سوال کرد که چرا هیچ تحول بزرگی در اقتصاد رخ نمی دهد و همچنان در صنعت بر پاشنه رکود می چرخد؟ 

از سوی دیگر باید قبول کرد امروز مجدداً برخی ریسک های موجود در گذشته (توقف و بازگشایی نماد) دوباره به بدنه بازار سرمایه باز گشته است. همیشه بزرگترین ریسک بازار سرمایه عدم امکان تحلیل برخوردهای متولیان بورس با سهام شرکت ها در شرایط مختلف است. به عبارت ساده تر شناخت استراتژی پیروی از قوانین و سیاست های خلق الساعه مدیران بورسی یکی از بزرگترین ریسک های این بازار می باشد.

ظاهراً دوباره در حال بازگشت به خانه اول هستیم، همان خانه ای که مهمترین حساسیت مسئولین بورس، رشد قیمت سهام شرکت ها بود و در مقابل افت هیچ مسئولیتی انگار متوجه آنها نبود.

چقدر حال این روزهای بورس خنده دار است، افت قیمت سهام شرکت ها به خاطر احتمال برهم خوردن توافقی که امضایش خیلی هم اثر گذار بود، بازگشت به سیاست هایی که به خاطرش مدیرها عوض شدند و تغییرها به وجود آمد و اما باز همان آش و همان کاسه.

در آخر باید بگوییم حال همه ما خوب است اما تو باور مکن!