بانک جهانی در پایگاه خبری خود درباره کشورهای در حال توسعه و اقتصادهای نوظهور صادرکننده نیز می‌نویسد:«این اقتصادها به خاطر رشد اندک سرمایه گذاری، ضربه خورده‌اند. رشد آنها از 7.1 درصد در سال 2010، به 1.6 درصد در سال 2015 رسیده است.»

 
آیهان کاس، مدیر گروه چشم‌انداز توسعه بانک جهانی، در این باره می‌گوید:«ضعف سرمایه‌گذاری هم در بخش خصوصی و هم در بخش دولتی، مانع برخی فعالیت‌ها در اقتصادهای نوظهور و درحال توسعه صادرکننده کالاها می‌شود. این اقتصادها برای خنثی کردن کندی رشد سرمایه‌گذاری از فضای سیاستگذاری محدودی برخوردارند، بنابراین باید اقداماتی را درپیش گیرند که فضای کسب‌ وکار را تقویت و متنوع‌سازی اقتصادی را تشویق کند. همچنین چشم‌انداز رشد را در بلندمدت بهبود دهد.»
 
بر اساس گزارش بانک جهانی، از زمان بحران مالی جهانی در سال‌های 2008 و 2009 بی‌ثباتی‌های سیاسی در اقتصادهای نوظهور و درحال توسعه صادرکننده کالاها افزایش یافته است. این مسأله محصول فرعی تنش‌های ژئوپلیتیکی در اروپــــــای شـــــرقی، چالش‌های امنیتی و درگیری‌ها در خاورمیانه و تنش‌های سیاسی داخلی در اکثر اقتصادهای نوظهور و درحال توسعه صادرکننده کالاها است.
 
مهدی تقوی، اقتصاددان، معتقد است این کاهش رشد، به دلیل ویژگی‌های ذاتی اقتصاد است. او برای «ایران» توضیح می‌دهد:«اقتصاد مانند یک آدم است.پیری و جوانی دارد. بچه 10 ساله، بسیار سریع رشد می‌کند. اما زمانی که بالغ می‌شود، رشد آن پایین می‌آید. وقتی به 40سال رسید، دیگر نه قد می‌کشد و نه تغییرات زیادی می‌کند. این چیزهایی که برای ما آدم‌ها وجود دارد، درباره  اقتصادها هم صدق می‌کند.» او ادامه می‌دهد:«بعضی‌ها تعجب می‌کنند از اینکه چین رشد 15 درصدی دارد و مقایسه می‌کنند با امریکا که مثلاً سه، چهار درصد رشد دارد. این صحیح نیست. دلیل این است که اقتصاد ایالت متحده بالغ است اما چینی‌ها تازه شروع به رشد کرده‌اند.»