با جود آنکه سال گذشته برای سنگ آهن سال خوبی بود اما این فلز استراتژیک روزهای آغازین ۱۳۹۶ را با افت قیمت  حدود هشت دلار سپری کرد.
 
به گزارش ماین نیوز، سال جدید برای سنگ‌آهن در حالی آغاز می شود که می توان گفت سال قبل سال خوبی برای سنگ آهن بود؛ به گونه ای که در این سال محدوده قیمت این محصول افزایش یافت و تا مرز ۹۰ دلار در هر تن رشد کرد. این در حالی بود که سال های قبل را می شود به نوعی سال های جهنمی معدن نامید که ناشی از افت جهانی محصولات معدنی، قیمت سنگ آهن نیز به شدت افت کرد و بسیاری از واحد های کوچک و متوسط به تعطیلی کشدیده شد.

نمودارهای قیمت نشان می‌دهد که محصولی چون کنسانتره سنگ آهن با عیار ۶۷ درصد در فوب بندرعباس از آغاز سال ۱۳۹۵ تا روز اول سال ۱۳۹۶ حدود ۴۰ دلار رشد قیمت داشته و از ۵۰ دلار به مرز ۹۰ دلار در هر تن رسیده است.

البته همین محصول در ابتدای سال افت قیمت داشته است که با توجه به نمودار قیمت یکساله قیمت می توان گفت که این افت ناشی از نوسانات طبیعی قیمت بوده و نمی تواند متاثر از بازاری چون چین باشد؛ چرا که در مجموع کارشناسان بازار سنگ آهن را امید بخش ارزیابی می‌کنند.

اما شاید از اهم موارد که در سال گذشته بر سنگ آهن رفت بتوان به عزم جدی دولت برای تکمیل زنجیره تولید فولاد اشاره کرد؛ به طوری که در بخش گندله ظرفیت ۲۳ میلیون تنی ایجاد شد و در حوزه کنستانتره نیز ظرفیت تولید به ۴۳ میلیون تن رسید. گر چه این میزان باید برای رسیدن به اهداف ۱۴۰۴ به طور میانگین تا ۲.۲ برابر افزایش یابد اما همین ظرفیت باعث شده تا به میزان قابل توجهی فرآیند فرآوری در واحدهای داخلی انجام شود و جلوی خام‌فروشی گرفته شود.

برنامه ششم توسعه و جایگاه معدن در آن از جمله دیگر موارد چالش بر انگیز نه فقط برای سنگ آهن که برای بیشتر معدنکاران بود. اشاره مستقیم فعالان معدن بیشتر معطوف به ماده ۵۴ قانون برنامه ششم بود که موضوعات شورای معدن استانی، تخصیص یک‌ درصد فروش معادن جهت جبران خسارت‌های محیطی و حساب های مالی جداگانه هر معدن در آنها مورد پرداخت قرار گرفته بود و در اعتراض به آن انجمن‌های معدنی نامه‌هایی را به شورای نگهبان، مجلس و مجمع تشخیص مصلحت نظام ارسال کردند.

اما در مجموع، رشد صنایع زنجیره فولاد و تغزیه مناسب آن از سوی معدن به هم راه افزایش قیمت ها سال خوبی را برای سنگ آهن و هم خانواده هایش رقم زد تا جایی که گروه تجاری یوروفر اعلام کرد واردات فولاد ایرانی که در فاصله سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ حدود هشت برابر افزایش یافته، جدیدترین تهدید برای فولادسازان اروپایی است و این را می توان به عنوان یک خبر خوب ارزیابی کرد.