روزنامه اعتماد با اشاره به وعده انتخاباتی ابراهیم رئیسی مبنی بر 2برابر کردن یارانه دهکهای پایین جامعه،ضمن احمدی نژادی خواندن این وعده، نوشته است: این کار(سیاستهای یارانه ای احمدی نژاد) منجر به تخریب اقتصاد کشور شد و تورم را به ٤٠ درصد و بالاتر رساند و رشد اقتصادی را متوقف کرد و مانع از سرمایه‌گذاری شد و همه اینها برخلاف سیاست‌های کلی نظام بود که منجر به تصویب سیاست اقتصاد مقاومتی شد.

 

به همين دليل صلاحيت احمدي‌نژاد در درجه اول به دليل اين سياست‌ها رد شد. برداشت غالب اين است كه احمدي‌نژاديسم در رد صلاحيت احمدي‌نژاد موثر بوده است. حال چگونه ممكن است كه دوباره اجازه داده شود همان شعارهاي ويرانگر طرح شود؟ كافي است به دو شعار داده شده از سوي دو نامزد انتخاباتي اشاره شود.
شعار اول اين است كه يارانه پرداختي به سه دهك پايين جامعه را سه برابر خواهد كرد. با توجه به حذف تعداد قابل توجهي از يارانه‌بگيران، سه برابر شدن يارانه سه دهك، به منزله دو برابر شدن كل يارانه‌هاي پرداختي است. ضمن اينكه غيرممكن است سه دهك را بتوان به طور دقيق شناسايي كرد و بايد به چهار تا پنج دهك هم پرداخت تا سه دهك پايين پوشش داده شود. براي اين كار سالانه بيش از ٤٠ هزار ميليارد تومان بودجه لازم است. اين پول از كجا تامين خواهد شد؟ اگر از طريق افزايش قيمت حامل‌هاي انرژي بايد تامين شود، حداقل بايد همه اين كالاها مثل بنزين، گازوييل، گاز و برق و... حداقل حدود دو برابر افزايش پيدا كند و فقط تورم حاصل از اين افزايش قيمت بيش از ١٥ درصد است. آيا كسي كه اين قول يا شعار را مي‌دهد، حاضر است اين بخش از شعار را هم بگويد؟

به علاوه اين كار در اختيارات رييس‌جمهور نيست و بدون تصويب مجلس انجام آن ممكن نيست مگر اينكه خلاف قانون رفتار كند. به علاوه مجلس هم نمي‌تواند آن را تصويب كند، زيرا مخالف سياست‌هاي كلي نظام و اقتصاد مقاومتي است و شوراي نگهبان و مجمع تشخيص مصلحت آن را رد مي‌كنند. پس صرف دادن چنين شعاري نوعي بازگشت به احمدي‌نژاديسم است كه هم نوعي بي‌تدبيري در آن است و هم عبور كردن از اختيارات رييس‌جمهور و هم اعلام آمادگي براي انجام امور خلاف قانون.