EPSnews           

محمدباقر قالیباف، کاندیدایی که پنج‌شنبه شب از تلویزیون با مردم حرف زد می‌تواند اگر تمایل داشت از مشاورانش حتی شکایت کند که چرا در حالی که ایران ارجمند سال‌هاست از شبح ادبیات کمونیستی دور شده، او را به این ادبیات مجهز کردند. بیان اصطلاح «زالوصفت‌ها» که یادآور روزها و هفته‌های انقلابی اواخر 1357 به بعد است از زبان فردی که بیشترین درآمد محل کارش را احتمالا همین سرمایه‌داران تامین می‌کنند بدسلیقگی محض بود. کپی‌برداری ناقص، ناشیانه و بدون اسناد و مدارک کافی از جنبش یک درصدی وال‌استریت و افزودن 3 درصد به این یک درصد یک خطای بزرگ مشاوران این کاندیدا بود که شهروندان ایرانی را هرگز ترغیب نمی‌کند به او رای ‌دهند. تکرار این حرف که ایران ثروتمند است و باید مطابق با 5 درصد امکانات جهانی که در اختیارش قرار دارد در جایگاه بالاتری بایستد نیز کارشناسانه نبود و مردم را خرسند نکرد. این حرف بسیار عجیب آقای قالیباف که 10 میلیون نفر از مردم ایران گرسنه‌اند و گرسنه می‌خوابند نیز فاقد مبنای کارشناسانه است و آمار و ارقام ارائه شده از سوی مراکز رسمی این حرف و ادعای وی را اثبات نمی‌کنند.شنیدن ادعاها و داوری‌های فردی که 12 سال است شهردار پایتخت شده و می‌توانست در این مدت دست‌کم در حوزه مشاوران اقتصادی گروهی واجد صلاحیت برای خود دست و پا کند تا مفاهیم و واقعیت‌ها را به او یادآور شوند، واقعا جای تاسف دارد. کاندیدای ارجمند باید بداند هر ریالی که قرار است او هزینه کند باید در برابرش یک ریال درآمد ایجاد کند و این کسب درآمد در دنیای امروز کار فوق‌العاده دشوار و نفس‌گیر است و نیازمند رفتار کارشناسانه و مبتنی بر تجربه است و پول از آسمان نمی‌ریزد. کاندیداهای ریاست‌جمهوری انگار باورشان نشده است که دنیا عوض شده و از چاه‌های فرسوده، قدیمی و نیازمند سرمایه، پول ‌فوران نمی‌کند تا آنها آن پول را هر جور دلشان خواست هزینه کنند. امروز در برابر خرج و وعده‌هایی که برای خرج کردن داده می‌شود باید دخل متناسب با آن جور کرد تا از جیب همان مردم گرسنه مورد ادعا برداشت نشود و آنها تهیدست‌تر نشوند. دخل کجاست و از کدام محل قرار است درآمد کسب شود؟