جریان حاکم در کشور به سمت تجارت است نه تولید
مدیرعامل صنایع چوب و کاغذ مازندران گفت: جریان حاکم کشور ما در واقع از زمان قاجار و پیش از آن این بوده که روحیه تجارت وجود داشته نه تولید، روحیه تجارت اشراف بر تولید است. 

به گزارش فارس، روزهای پر تنش کاغذ ما را به دفتر کار یکی از مطلعین این حوزه یعنی کاغذ رهسپار کرد تا جویا شویم از چند و چون فعالیت کارخانه صنایع چوب و کاغذ مازندران با مدیریت ابوالفضل روغنی گلپایگانی از او پیرامون موارد بسیاری پرسیدیم و شنیدیم. 

برای روزنامه ۸۰ هزار تن مورد نیاز کشور است، از این میزان اگر ما به روزسازی کرده و مشکلات را حل کنیم، چوب و کاغذ مازندران به صورت کامل میزان روزنامه کشور را پوشش و تأمین می‌کند؛ باید نوسازی صورت گرفته، قیمت‌ها مناسب شود، چرا که سیستم قیمت‌گذاری در کشور سیستم بدی است در زمینه چاپ کتاب‌های درسی و غیردرسی نزدیک به حدود ۱۷۰ یا ۱۸۰ هزار تن را مطرح می‌کنند. 


* تامین کاغذ و اما و اگرها 
این میزان از سوی کارخانه مازندران و پارس می‌تواند تأمین می‌شود، به جرأت ۴۰ درصد کاغذ کتاب‌های درسی ایران را کارخانه مازندران با کیفیت و استانداردهای بسیار عالی و بین‌المللی تأمین می‌کند و در حال حاضر این سرویس را به کشور با قیمت ارزان ارائه می‌کنیم، یعنی اگر بخواهید کاغذ تحریم وارد کنید کیلویی ۲۷۰۰ تومان است، اما ما ۱۳۰۰ تومان با همان استانداردها عرضه می‌کنیم، این اتفاق شدنی است و در کشور می‌افتد، ما می‌توانیم کاغذ تحریر و روزنامه را جوابگو باشیم، اما تأکید می‌کنم که کشور نیازمند ریکاوری است. 

در کشور ما منابع چوبی ضعیف است، اما کاغذ جزء صنایع «مادر» و «استراتژیک» است. کلاً صنعت کاغذ در دنیا از دو جهت قابل بررسی و سنجش جدی است؛ یک به عنوان مقوله فرهنگی و دوم «شاخص درآمد سرانه»؛ اگر بخواهید از کشوری به عنوان فرهنگی یاد کنید یکی از شاخصه‌های آن تولید کاغذ و مصرف آن است. 

* جریان حاکم در کشور به سمت تجارت است نه تولید جریان حاکم کشور ما در واقع از زمان قاجار و پیش از آن این بوده که روحیه تجارت وجود داشته نه تولید، روحیه تجارت اشراف بر تولید است، وقتی به غرب کشور می‌نگریم ترک‌ها در حوزه تجارت بسیار موفق هستند اما در کشورهای اروپایی و چین صنعت اشراف دارد و مبناست. 

در کشور ما روحیه تجاری حاکم است. مهمترین شاخص که می‌تواند مبنایی باشد برای ایجاد شغل‌های پایه‌دار وجود صنعت است؛ در تجارت نمی‌توان شغل ایجاد کرد اما در صنعت شغل‌های پایه‌دار می‌توانیم ایجاد کنیم. 

زمانی که بحث ادغام وزارت صنعت و بازرگانی مطرح بود، این ادغام در دولت کنونی انجام شد اما ناموفق، به عنوان یک فعال اقتصادی و رئیس سندیکا عرض می‌کنم که متأسفانه وزارت صنعت پس از ادغام موفق نبوده است، صنعت، معدن، تجارت موفق نبوده که بخواهد کاری انجام دهد، اما گفته می‌شود وزارتخانه جوان است باید به آن فرصت داده شود. بنابراین، ما حمایتی از جانب آنها نداریم، حتی حمایتی هم از جانب وزارت فرهنگ و ارشاد هم نداریم. 

* کارخانه کاغذ کارون 
مجموعه توسعه نیشکری که در جنوب کشور مطرح شده، طرح بزرگ و مطالعه شده‌ای است یعنی تعداد زیادی کارخانه شکر، نیشکر و فرآورده هایی که بر می گردد به بخش مسائل کشاورزی و سلولزی در آن منطقه باید بوجود آید، هر چند کارخانه کاغذ پارس قدیمی است شاید قدیمی‌ترین کارخانه پارس باشد، ولی به دلیل همین سیاست‌هایی که در کشور ما وجود دارد از یک دولت به دولت منتقل می‌شود؛ مشکل در خوزستان تا به امروز حل نشده است کارون هم به تبع همین مسائل اینگونه تا به امروز مانده است، توسعه نیشکر خوزستان فکر کنم حدود ۱۲ هزار نفر پرسنل دارد، دولت اگر در آنجا یک سرمایه گذاری مفصلی انجام دهد به جرأت می‌گویم بخش وسیعی از مشکلات شکر و قند و بحث کاغذ در آن منطقه حل می‌شود. دولت باید به این منطقه به عنوان سرمایه گذاری کلان توجه کند اما تا امروز نشده، کارخانه کارون اسیر هم همین مشکلات است.