بخش مسکن ایران در سال ۲۰۱۲، ۲۰ درصد از کل تولید ناخالص داخلی کشور را شامل شد. در سال‌های دهه ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ میلادی به طور متوسط ۵ درصد از کل تولید ناخالص داخلی ایران در حوزه مسکن سرمایه‌گذاری می‌شد.

🏡در سال‌های دهه ۲۰۰۰ میلادی و با رشد فزاینده قیمت نفت در بازار جهانی بازار مسکن نیز رشد قابل قبولی را در پیش گرفت و عملاً با توجه به روند آن دوران کسی تصور نمی‌کرد که بازار مسکن پس از چند سال این چنین درگیر شود. اما کاهش قیمت نفت در بازار جهانی در کنار اعمال تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران به افزایش تورم و کاهش قدرت خرید مردم منجر شد و عملاً شرایط بازار مسکن را وخیم کرد.

🏡آنچه در بازار مسکن ایران رخ داد این بود که سرمایه‌گذاری بیش از حد در این صنعت باعث شد تا خیلی زود به دلیل نرخ تورم بالا تقاضا کاهش یافته و عرضه از تقاضا بیشتر شود.

🏡 کاهش تقاضا اما نتوانست به کاهش قابل توجه قیمت در بازار منجر شده و عملاً مالکان خانه‌ها از فروش واحدهای خود با قیمت پایین‌تر خودداری کردند.

🏡کاهش توان خرید خانوارهای ایرانی در حوزه مسکن به افزایش تقاضا برای اجاره شده و همین امر شرایط را تشدید کرده است چرا که افزایش تقاضای اجاره به افزایش اجاره‌بها در شهرهای بزرگ منجر شده و قدرت خرید خانوارهای ایرانی را بیش از پیش کاهش داده است.

🏡آنچه شرایط بازار مسکن ایران را پیچیده‌تر می‌کند این است که علی‌رغم افزایش تقاضا برای اجاره مسکن تعداد خانه‌های خالی در ایران نه تنها کاهش نیافته بلکه افزایش نیز یافته است.

منبع : شهد اقتصاد