احمد حاتمی یزدی با اشاره به اینکه برای اجرای درست این سیاست چند پیش نیاز وجود دارد، تصریح کرد: در اوایل دهه هفتاد نیز تلاش فراوانی شد تا ارز تک نرخی شود اما به دلیل اینکه پیش زمینه های آن فراهم نبود با شکست روبه‌رو شد، در نهایت با استفاده از تجارب دهه هفتاد زمینه های اجرای این سیاست به درستی فراهم شد و در سال هشتاد و یک، ارز تک نرخی شد اما در دولت دهم همه آنچه انجام شده بود از بین رفت.
این کارشناس اقتصادی تاکید کرد: یکی از مهمترین پیش نیازهای تک نرخی شدن ارز فراهم شدن امکان نقل و انتقال ارز از طریق سیستم بانکی است؛ ما باید بتوانیم ارز را به قیمت روز خریداری کنیم و به قیمت روز به‌فروش برسانیم؛ در ضمن خریدار و فروشنده باید این امکان را داشته باشند که ارز را به  بانک یا مقصدی که می خواهند ارسال کنند، که با توجه به اینکه نقل وانتقال بین المللی پول در سیستم بانکی با محدودیت روبه رو است در حال حاضر امکان اجرای طرح تک نرخی شدن ارز فراهم نیست.
وی ادامه داد: بسیاری از وجوهی که ما برای خرید های خارجی خود پرداخت می کنیم از روش های زیر زمینی و حتی غیر قانونی به دست فروشنده می رسد؛ بنابراین تا زمانی که نقل و انتقال بین المللی در سیستم پولی تصحیح نشود ما نمی توانیم ارز را تک نرخی کنیم.
حاتمی یزدی با بیان اینکه برای تک نرخی شدن ارز بانک مرکزی باید منابع قابل توجهی ارز در اختیار داشته باشد، تشریح کرد: به این ترتیب  می توان در زمان لازم این منابع را در اختیار فروشندگان و خریداران قرار داد، آن زمان بانک مرکزی می تواند با توجه به در اختیار داشتن ارز قیمت آن را مدیریت کند.
این کارشناس اقتصادی ادامه داد: تک نرخی شدن ارز به این معنی نیست که نرخ ارز باید ثابت بماند بلکه نرخ ارز میتواند شناور باشد اما قیمت آن برای همه یکسان باشد. با توجه به اینکه ارز با نرخ های مختلف در اختیار افراد قرار می گیرد امکان فساد اقتصادی به شدت بالا می رود.
به نوشته اقتصاد آنلاین،وی در ادامه با اشاره به تصنعی بودن نرخ ارز تشریح کرد: نرخ ارز متناسب با نرخ عرضه و تقاضا نیست؛ در حال حاضر نرخ ارز پایین تر از آن چیزی است که باید باشد و در شرایطی که قیمت ارز به صورت تصنعی پایین نگه داشته شود، گرایش مردم به خرید کالاهای خارجی بالا می رود و صادر کنندگان و تولید کنندگان نیز با مشکل روبه‌رو می شوند.