بانک مرکزی به همراه وزارت امور اقتصادی و دارایی، مأموریت داشتند نسبت به تنظیم مجدد این روابط و رفع مشکلات پیش روی فعالان اقتصادی در بخش خصوصی و مجریان طرح های دولتی اقدام کنند. این موضوع به دلایل متعددی از پیچیدگی های فراوانی برخوردار است. از یکسو وضعیت کنونی بانک های داخلی (ترازنامه بانک از جمله مطالبات معوق، و دور افتادن از استانداردهای جهانی و فرآیندهای نوین بانکداری و مقررات مربوط به مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم) بر دشواری و پیچیدگی اجرای این مأموریت افزوده بود.

گزارش بانک مرکزی نشان داد که این کلاف سردرگم در حال گشوده شدن است. اخیراً سفر رییس کل بانک مرکزی به چین دستاوردهای مهمی را در اینباره حاصل کرده و خبر از گشایش بیشتر می دهد.

رییس کل بانک مرکزی گزارش داد که اگزیم بانک چین، بانک توسعه چین و سیتیک تراست و بانک های همراه مبلغ ۳۵ میلیارد دلار برای طرح های عمرانی کشور از جمله برقی کردن راه آهن تهران - مشهد و پالایشگاه جاسک و دیگر طرح هایی که مجوزهای داخلی را دریافت کرده باشند، اختصاص می دهند که از این مبلغ ۲۰ میلیارد دلار آن به عقد قرارداد منجر شده و در مورد بقیه نیز یادداشت تفاهم برای تأمین مالی و همکاری های مالی و بانکی منعقد شده است.

همچنین این گزارش درباره مذاکرات انجام شده با رییس نهاد نظارت بانکی (CBRC) و توافقات حاصل شده است. علاقه مندی دو طرف به بسط روابط بانکی بین بانک های تجاری دو کشور با هدف تسهیل روابط تجاری و اقتصادی آغاز شده و به موجب آن مقرر شده که کانون بانک های چینی براساس دعوت بانک های ایرانی مذاکراتی در تهران داشته باشند و در مجموع روابط کارگزاری بانکی متناسب با حجم مبادلات اقتصادی دو کشور گسترش یابد.

بعد از مدت ها تلاش مشترک بانک مرکزی و سازمان سرمایه گذاری و کمک های فنی و اقتصادی (بازروی تامین مالی بین المللی وزارت امور اقتصادی و دارایی) به ثمر نشست.

برون گرایی هوشمندانه یعنی استفاده از پتانسیل های جهان برای ساختن ایران! پیشرفت کشور ما علاوه بر اتکا به ظرفیت های بومی و توانمندی های ملی (درون گرایی) که شرط ضروری و پایداری موفقیت هاست نیازمند بهره گیری از تامین مالی خارجی است و بنظر می رسد این مسیر به تدریج هموارتر از گذشته می شود.

گشوده شدن پنجره منابع مالی جهان به روی طرح های توسعه ای ایران جدای از مساله تامین مالی، مسئله اعتبار و امنیت را نشان می دهد که این در کنار بستن قرارداد با شرکت های بزرگ نفتی، خود سیگنالی بزرگ است برای تمام سرمایه گذاران و تصمیم گیران اقتصاد جهانی!