در سال ۱۵۹۳ گل‌ های لاله برای اولین بار از ترکیه به هلند صادر شدند. تازگی و طراوت این گل‌ها برای مردم هلند باعث محبوبیت سریع آن‌ ها شد. از طرفی کاشت و ازدیاد این گل ‌ها در مدت کوتاه امکان ‌پذیر نبود و تولید گل ‌های لاله جدید بین سه تا هفت سال طول می‌ کشید و این نقطه‌ ضعفی بزرگ برای عرضه گل لاله به بازار بود.

در حباب قیمتی گل لاله که مابین سال‌های ۱۶۳۴ تا ۱۶۳۷ در هلند رخ داد، اقتصاد هلند و بازار آن از عرش به فرش سقوط کرد. البته محاسبه میزان افت قیمتها در این دوره مشکل است اما می‌توان گفت که در اوج بازار و در دوره رونق اقتصادی، یک گل لاله معادل یک ملک مسکونی قیمت داشت و در دوره سقوط به ‌اندازه یک سیب‌زمینی هم ارزش نداشت!

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازار سرمایه(سنا)، در سال ۱۵۹۳ گل‌ های لاله برای اولین بار از ترکیه به هلند صادر شدند. تازگی و طراوت این گل‌ها برای مردم هلند باعث محبوبیت سریع آن‌ ها شد. از طرفی کاشت و ازدیاد این گل ‌ها در مدت کوتاه امکان ‌پذیر نبود و تولید گل ‌های لاله جدید بین سه تا هفت سال طول می‌ کشید و این نقطه‌ ضعفی بزرگ برای عرضهگل لاله به بازار بود. لذا کمبود عرضه در مقابل تقاضای رو به رشد بازار باعث شد قیمت گل‌ های لاله قدری گران شد.

بعد از مدتی، لاله‌ها به یک ویروس غیر کشنده که موزاییک نام داشت دچار شدند که لاله ‌ها را نمی‌ کشت امّا به‌ جای آن باعث ایجاد شعله ‌های رنگی روی گلبرگ‌ ها می‌ شد. الگوهای رنگی انواع مختلفی داشتند که کمیاب بودن یک گل منحصر به ‌فرد را افزایش می‌ داد. لاله ‌ها که در همان زمان هم با قیمت گرانی فروخته می‌ شدند با مطلوب ارزیابی شدن تغییرات ناشی از ویروس‌ ها، روز به‌ روز گران ‌تر شدند. در این مرحله دلالان و سفته بازار وارد گود شدند و شروع به خرید و فروش پیاز و دانه‌ های گل لاله و سفته بازی در بازار گل لاله کردند. کم‌ کم این باور در بین عموم شکل گرفت که هیچ محدودیتی برای افزایش قیمت این گل‌ ها وجود نخواهد داشت. این شد که در این مرحله کارگران، کشاورزان و مردم عادی وارد مهلکه شدند تا به خیال خود راه صدساله را یک ‌شبه طی کنند.

خریداران حقیقی پیازهای گل (مراکز گل و گیاه و باغ‌ها) هم انبارهای خود را برای فصل رشد و تکثیر گل‌ها پر کردند، به ‌این ‌ترتیب عرضه کاهش یافت و به‌هیچ‌ عنوان پاسخگوی تقاضای رو به اوج بازار نبود.

اندکی بعد قیمت‌ها چنان به‌سرعت افزایش یافت که مردم زمین‌ های زراعی، دارایی ‌ها و پس‌ انداز و هر چیزی که می‌توانستند تبدیل به پول نقد کنند برای خرید پیازهای بیشتر گل لاله می ‌فروختند. بسیاری از هلندی‌ ها بر این باور بودند که خریدار این گل‌ ها خارجی‌ های بیچاره و ناآگاه هستند و به هر ترتیب لاله ‌ها را روز به ‌روز با قیمت بالاتری می ‌فروختند و بیشتر سود می‌ کردند. به ‌طوری‌ که گل‌ های لاله در عرض فقط یک ماه با یک افزایش ارزش بیست برابری همراه شد!

لازم به ذکر نیست که قیمت‌ ها انعکاس ‌دهنده ارزش واقعی پیاز گل لاله نبودند و همان ‌طور که در بسیاری از حباب های سفته بازی اتفاق میفتد، بعضی از افراد محتاط رفته ‌رفته تصمیم گرفتند تا گل ‌های لاله ذخیره ‌شده خود را با سرعت بیشتری به بازار عرضه کنند و سریع ‌تر سود کنند. یک اثر دومینویی از افت قیمت ها به وجود آمد. در حالی ‌که همه تلاش می ‌کردند تا گل‌ های خود را بفروشند امّا افراد کمی در حال خرید بودند. بازار در حال فروپاشیدن بود. قیمت ها هر روز کم و کمتر می‌شدند و باعث شد تا مردم بدون توجه به مقدار ضرر و زیانشان با ترس و وحشت وصف‌ نشدنی فقط در تلاش برای فروش گل‌ های لاله باشند.

طولی نکشید که فروشنده ‌ها از عمل به قراردادهایشان سر باز زدند و مردم کم‌کم از خواب بیدار شدند و به این حقیقت پی بردند که خانه‌ هایشان را به ازای گل ‌های بی ارزش معامله کرده ‌اند. آشوب و غوغا سراسر کشور را فرا گرفت. دولت هلند پیشنهاد کرد تا قراردادها را با ۱۰% ارزش اسمی بخرد و از سقوط اقتصاد جلوگیری کند، اما کاری از دست دولت هم بر نیامد. جبران زیان اقتصادی مردم امکان ‌پذیر نبود و اقتصاد فرو پاشید. هیچ‌کس از این سقوط در امان نماند. حتی افرادی که موفق شده بودند زودتر از دیگران تمام موجودی گل‌ های خود را بفروشند و با خارج شدن از بازار سود زیادی به دست آورند؛ از این سقوط صدمه دیدند.

اثرات حباب قیمتی گل لاله برای مدت نسبتاً زیادی مردم هلند را نسبت به سرمایه گذاری هایی که رنگ و بوی سفته بازی داشت، بدبین و مردد کرده بود. سرمایه گذاران هلندی دیگر می ‌دانستند که بهتر است گل لاله را بو کنند و از رایحه آن لذت ببرند تا اینکه آینده خود را بر سر آن در معرض خطر قرار دهند.