به بهانه کنکور دکتری در ۴ اسفند:
آوار «مدرک دکتری پردیسها» بر سر کیفیت نظام آموزشی

🖋مریم زارعیان

یکی از اعضاء هیات علمی دانشگاه تهران بیان می­کرد که جامعه از کیفیت نازل مدرک دکتری دانشگاه آزاد مطلع است، اما از پردیسهای پولی دانشگاه های دولتی، نه! متاسفانه در این پردیسها، فاجعه علمی در حال وقوع است.
بدون تردید دانشجویان دکتری پردیسهای دانشگاه های دولتی، بخت خود را برای ورود به دانشگاه های دولتی آزموده اند و موفق نشده اند ولی به نیکی می دانند که پول، حلّال بسیاری از مشکلات است!
واقعیت اینست که پردیسهای پولی دانشگاه های دولتی، افراد عشقِ مدرک را سرکیسه می­کنند و نتیجه این می­شود که فارغ التحصیلان دکتری پردیس دانشگاه های دولتی حتی به اندازه فارغ التحصیلان کارشناسی ارشد (و شاید کارشناسی) روزانه همان دانشگاه سواد ندارد! به همین دلیل است که از این به بعد اولین سوال در به کارگیری فارغ التحصیلان دکتری دانشگاه های به ظاهر دولتی، می بایست این باشد: «پردیس دانشگاه یا خودِ دانشگاه؟»!
زمانی قبولی در کنکور دکتری نیازمند چندسال مطالعه و درس خواندن شبانه روزی بود و عنوان «دکتر» نشان می­ داد صاحب این مدرک، سال ها در طلب علم زحمت کشیده و اکنون به مرتبتی در یک رشته علمی رسیده که
می تواند در آن علم، اظهار نظر تخصصی نماید. اما اکنون ثبت نام برای کنکور دکتری برای قبولی در آن کفایت می کند و در نتیجه با پذیرش حجم عظیم دانشجویان دکتری دانشگاه های آزاد و خصوصا پردیس پولی دانشگاه های دولتی، به تدریج معیارهای مقبول جامعه علمی برای سنجش توانایی های علمی افراد از اعتبار ساقط می شود و شأن مدارک دانشگاهی از هم فرو می پاشد، جایی که ظرفیت های فراخ دوره های پولی دکتری، هیچ طالب مدرکی را ناامید نمی نماید.
طی ۶ سال اخیر به مدد اعطاء مدارک پولي دکتری توسط دانشگاه آزاد، شبانه، غیرانتفاعی و پردیسهای خودگردان دانشگاه­های دولتی، پذیرش دانشجویان دکتری رشد ۳۰۰ درصدی داشته است! متاسفانه به نظر می رسد نوبت تخریب مدرک دکتری در سرزمینمان فرا رسیده است.
در این میان، دل انسان برای افرادی می سوزد که در میان این همه ناخالصی واقعاً «دکتر» هستند.
اگر این بحران، مدیریت نشود، دیری نخواهد پایید که برهوتی از نادانی با کلی دکترهای مدعی بر جای بماند.