ساعت24-یک روزنامه حزبی درایران امروز یکشنبه 6اسفند 1396 در صفحه آخر خود و درجایی که آدم خوب ها و مدیران مثبت را معرفی می کند به مسعود کرباسیان وزیر اقتصاد کابینه دوازدهم نمره خیلی خوب داده است و دلیل آن را نیز تلاش بی وقفه و نستوه او برای فروش سهام 34 شرکت دولتی ذکر کرده است .

ساعت24-نویسنده این خبر آنقدر از این اتفاق رخ داده خرسند شده است و به وجد آمده که به کرباسیان لقب نوپرداز و ایده پرداز خصوصی سازی  داده است. به نظر نویسنده  وتهیه کننده ه این خبر، کرباسیان مثبت ترین چهره اقتصای یک هفته اخیر ایران بوده است زیرا ایده طلایی او داشته ا و این وزیر پس از مناقشه های کلامی و نظری درجلسه هیات واگذاری مهر تایید به فروش 34 شرکت به ارزش 6هزار میلیاردتومان زده است. به نظر می رسد این روزنامه حزبی طرفدار بخش خصوصی توجه ندارد در شرایط امروز اقتصاد ایران همه فروشنده اند و یکی از بزرگترین فروشندگان نیز دولت و زیر مجموعه هایش است . اگر وزیر اقتصاد کاری کند که نمره مثبت بگیرد باید دنبال خریدار سهام این شرکتها باشد. در حال حاضرتنگنای بزرگ اقتصادایران کمبود  سرمایه گذاری و نبود سرمایه گذارا نی است که تمایل به خرید سهام شرکتهای دولتی داشته باشند . درد بزرگ کسب و کارها در ایران این روزها فقدان خریدار همه انواع کالا به ویژه کالای سرمایه ای موجود و نبود مشتری مستحکم و متمایل به کارخانه داری است.در این روزهای اندوه بار شاهد رکود گسترده ای هستیم وا ز سوی دیگر شرایط سیاست خارجی ایران راه را برسرمایه گذاری تازه مسدود کرده است و خریدار واقعی داخلی نیز  وجودنداردیا حاضرنیست به میدان بیاید. همین چند روز پیش بود که مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی مشهور به شستا با اظهار نارضایتی از شرایط سرمایه گذاری از نبود خریدار سهام شرکتهای این نهاد خبر داد و تاکیدکرد برای برخی از بنگاهها چندین بار آگهی فروش سهام داده ایم اما دریغ از خریدار واقعی. یادمان هست . مدیرروابط عمومی شرکت تولید قند کارون در شوشتر با صراحت اعلام کرد پس از چندین بار آگهی فروش سهام این شرکت هنوز خریداری پیدا نشده است.درشرایطی که دولت برای تامین منابع مالی به هراقدامی دست می زند بعید است در ددرون کابینه نیروهای طرفدار حفظ و نگهداری بنگاههای دولتی چنان پرشمار و نیرومند باشند که وزیر پس از غلبه برآنها مهر فروش 6 هزارمیلیاردتومان را بر 34 شرکت صنعتی بزند. در حالی که شرایط گونه ای است که هلدینگ های بزرگ اقتصادی نمی توانند به اندازه کافی به بازار امیدوار باشند و برای تامین نقدینگی حاضر به فروش سهام شرکتهای خود هستند این اتفاق فوق العاده ای نیست و زمانی می توان به وزیر اقتصاد نمره بالاداد که شرایط کلان اقتصادی را گونه ای کند که در بازار سرمایه مشتریان مستحکمی برای  ز بنگاههای بزرگ داخلی و خارجی برای خرید دیده شود . وزیر اقتصادی  که توانایی نظری برای دفاع از تحولات نرخ ارز ندارد و بحث کارشناسی در باره آن را به رییس بانک مرکزی ارجاع می دهد دارد و اعمال محدودیت تازه سازمان تعزیرات در جریمه کردن کارخانه های  لبنیات را سرسری می گیرد و سکوت می کند و گام اساسی در مسیر امن شدن محیط کسب و کار خصوص را برنمی دارد نداردهرگز جای آفرین گفتن ندارد. فروش سهام کارخانه ها اتفاقی عادی در مسیر کاهش حجم تصدی گری دولت است و وزیر قبلی نیز کم تلاش نکرد اما کاری از پیش نبرد. اگر وزیر اقتصاد توانست این بنگاهها را باقیمت مناسب به بخش خصوصی داخلی فروخت و یا از خارج برای این واحدها مشتری آورد می توان گفت وظیفه اش را انجام داده است.