💠 اگرچه مسوولان دولتی معتقدند ورود دهه شصتی‌ها به بازار کار باعث افزایش افراد جویای کار و ایجاد چالش‌هایی در اشتغال‌زایی شده است، اما بررسی‌ها نشان می‌دهد این آخرین ایستگاه چالش‌آفرین این گروه نبوده و گلوگاه بعدی دهه شصتی‌ها، سن بازنشستگی خواهد بود. یک پژوهش، با بررسی وضعیت سنی در ایران، چالش‌های سالمندی ایران را در ۳۰ سال آینده بررسی کرده است؛ روندی که می‌تواند در هزینه‌های بهداشت، بازار کار، درآمدهای مالیاتی و هزینه‌های بودجه اثرگذار باشد.

💠 یک پژوهش با تاکید بر این موضوع که پنجره فرصت جمعیتی تا ۳۰ سال آینده باز خواهد بود، اثرات اقتصادی انتقال جمعیتی و رشدجمعیت سالمند بر «اشتغال»، «کاهش درآمدهای مالیاتی»، «هزینه‌های سلامت» و «سهم انتقالات عمومی در بودجه» را بررسی کرده است. این پژوهش تاکید می‌کند که باید از فرصت‌های لازم برای بهره‌گیری از سود جمعیت در دوره جاری استفاده کرد و شرایط لازم را نیز برای اصلاحات صندوق‌های بازنشستگی مهیا کرد.

💠 سازمان برنامه و بودجه کشور در یک گزارش به بررسی شرایط پنجره فرصت جمعیتی ایران پرداخته است. عنوان این گزارش «ایران تا ۳۰ سال آینده در شرایط پنجره فرصت جمعیتی خواهد بود» و در مقدمه این گزارش، آمار جمعیتی کشور بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ منتشر شده است. بر این اساس، بیش از ۶ درصد از جمعیت در سن بیشتر از ۶۵ سال (سن سالخوردگی) و ۱۷ درصد از جمعیت در سن بیشتر از ۵۰ سال قرار دارد. پیش‌بینی‌هایسازمان ملل حاکی از آن است که جمعیت سالمندان (۶۵ سال و بیشتر) تا سال ۲۰۵۰ به بیش از ۲۰ درصد و جمعیت ۵۰ ساله و بیشتر به بالای ۴۰ درصد خواهد رسید.

💠 چشم‌انداز جمعیت جهان نشان می‌دهد که نسبت جمعیت سالخورده جهان از حدود ۸ درصد در سال ۲۰۱۵ به بیش از ۲۰ درصد در سال ۲۰۵۰ افزایش خواهد یافت. در نتیجه این تغییرات نشان از تحولات شگرفی در ساختار سنی جمعیت کشورهای مختلف جهان دارد که فرآیندها، علل و پیامدهای آن در متن انتقال جمعیتی و تغییرات توزیع سنی متاثر از آن قابل طرح هستند. محققان حوزه جمعیت‌شناسی بر این عقیده‌اند که سالمندی جمعیت پدیده‌ای اجتناب‌ناپذیر، دائمی و جهان‌شمول است که در حال‌حاضر تمام کشورهای صنعتی و برخی از کشورهای جهان‌سوم با آن دست به گریبان هستند و به‌زودی سایر کشورها نیز از آن متاثر خواهند شد.

💠 این گزارش معتقد است که تغییرات ساختار سنی جمعیت پیامدهایی در سطح خرد و کلان به دنبال دارد و در صورت عدم مدیریت صحیح می‌تواند به تضعیف کیفیت زندگی در سنین مختلف و فشار مالی بر سیستم بازنشستگی و دولت‌ها بینجامد. تغییرات ساختار سنی جمعیت به سمت سالخوردگی علاوه بر کاهش عرضه نیروی کار، تحمیل بار مالی بر حکومت‌ها، به دلیل بالا بودن هزینه بالای سالخوردگان، فشار مضاعفی را نیز بر صندوق‌های بازنشستگی تحمیل خواهد کرد که به دلیل ارتباط زیاد دولت با صندوق‌های بازنشستگی در ایران هزینه آن به دولت و جامعه بازمی‌گردد و تجربه نشان داده است که در صورت عدم مدیریت این بخش معضلات زیادی گریبان‌گیر جامعه و مستمری‌بگیران خواهد شد.
منبع: دنیای اقتصاد