«دوستی بین روسای جمهور آمریکا و فرانسه از جمله مسائل عجیب است، در عین حال که غافلگیر کننده و دور از انتظار نیست. مکرون و ترامپ هر دو از هیچ به بالاترین مناصب در کشورهای خود رسیدند، و این نتیجه مخالفت مردمی در این کشورها با سیاست سنتی و قدیمی بوده است. حضور هر دو شخص در منصب ریاست جمهوری یک اشتباه تاریخی بزرگ است».
 
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

رندة تقي الدين در الحیات نوشت: راجر کوهن ستون نویس نیویورک تایمز  معتقد است:«دوستی بین روسای جمهور آمریکا و فرانسه از جمله مسائل عجیب است، در عین حال که غافلگیر کننده و دور از انتظار نیست. مکرون و ترامپ هر دو از هیچ به بالاترین مناصب در کشورهای خود رسیدند، و این نتیجه مخالفت مردمی در این کشورها با سیاست سنتی و قدیمی بوده است. حضور هر دو شخص در منصب ریاست جمهوری یک اشتباه تاریخی بزرگ است».

به گزارش «انتخاب»؛ این روزنامه چاپ لندن در ادامه آورده است: این در حالی است که در روز دوشنبه اینده مکرون به واشنگتن می رود تا به لطف دوستی عجیب خود با ترامپ بتواند همتای آمریکایی اش را در مورد عدم خروج از برجام قانع کند.

این مأموریت شکست خورده خواهد بود، همانطور که تلاش مکرون در مورد قانع کردن ترامپ در خصوص اشتباهش برای انتقال سفارت آمریکا به قدس به شکست مواجه شد. مکرون بارها مخالفت خود با این اقدام را اعلام کرد اما ترامپ در این مورد تنها به نظر دامادش کوشنر توجه کرد. اما در خصوص پرونده هسته ای ایران، ترامپ ان را ناقص می داند و بارها از اراده خود برای خروج از برجام صحبت کرده است؛ اگر این اتفاق بیفتد، شرکتهای اروپایی که با ایالات متحده تعامل دارند، مجبور می شوند به تحریمهای اعمال شده علیه ایران بازگردند؛ برای مثال، شرکت توتال فرانسه که سرمایه گذاری عظیمی در زمینه گاز در ایران دارد، به ناچار باید رابطه خود با ایران را قطع کند.

تلاش مکرون در مورد پرونده ایران با اختلاف آمریکا با فرانسه و اروپا، در رابطه با اسلوب تعامل با ایران و هم پیمانش حزب الله مواجه خواهد شد.

مکرون هرگز نمی تواند ترامپ را قانع کند، چرا که او خواستار همکاریهای بیشتری از سوی اروپایی ها و بویژه فرانسه است؛ رئیس جمهور ایالات متحده از اتحادیه اروپا می خواهد تحریمهای حزب الله را بیشتر کند و این تحریمها تنها محدود به زمینه های نظامی نباشد. در مقابل، فرانسه خواستار استقرار لبنان است و می داند اگر بخواهد نقشی در این کشور ایفا کند، باید با تمام طرفها و از جمله حزب الله مذاکره کند. ترامپ هیچگاه این نظر مکرون را نمی پذیرد که گفت و گو با ایران و هم پیمانان آن در منطقه سیاست مفیدی باشد.

وی خواستار موضع گیری شدید اروپایی ها علیه ایران و حزب الله است، همانطور که انتظار دارد دوستان ایالات متحده در لبنان نیز با آن همکاری کنند. دولت آمریکا در کنفرانس روم شرکت کرد چرا که خواهان کمک به لبنان است.

اختلاف بین شیوه و سبک روسای جمهور فرانسه و آمریکا در قبال ایران، عمیق است، بویژه آنکه ایالات متحده می داند اروپا و فرانسه توجه زیادی به حفظ روابط اقتصادی با ایران دارند؛کشوری که بازار مهمی برای آلمان، فرانسه و انگلیس است.

بنابراین، با وجود دوستی قوی بین ترامپ و مکرون، دشوار است که مکرون در سفر به واشنگتن بتواند ترامپ را در مورد ضرورت ماندن در برجام قانع کند. حمله آمریکا-فرانسه و انگلیس به پایگاههای شیمیایی در سوریه، ثابت کرد که هماهنگی خوبی بین این سه کشور ایجاد شده است. هر چند که این اقدام بیش از آنکه عمل موثری باشد، یک عمل نمادین بود و هرگز نمی توان چنین توافقی را بین این سه کشور در رابطه با تعامل با ایران یافت.

و احتمالا این عدم هماهنگی را در نیمه ماه آینده با کناره گیری ترامپ از توافق هسته ای با ایران خواهیم دید...