راه توسعه


دکتر محسن رنانی
💠 روزی در یک استان مرزی برای سخنرانی دعوت شدم و از من پرسیدند ما روی چه صنعتی سرمایه‌گذاری کنیم تا توسعه‌یافته شویم؟

❇️ گفتم: شنیدم در استان شما قرار است پروژه‌ای برای پتروشیمی ساخته شود، هزینه‌اش چه‌قدر است؟ گفتند: چندصدمیلیارد دلار. گفتم بروید به دولت اعلام کنید که ما پروژۀ پتروشیمی نمی‌خواهیم. گفتند ما بسیار برای گرفتن چنین پروژه‌ای زحمت کشیده‌ایم و نمایندگان ما سال‌ها دویده‌اند که این پروژه بیاید.
پاسخ دادم: پول آن را بگیرید و بگذارید بانک. سالی 400هزار میلیارد سود بانکی می‌دهد و به معلمانتان سه‌برابر حقوق دهید اما شرط دارد:

❇️ تمام معلمان باید آزمون روان‌شناختی بدهند که مشخص شود قابلیت معلمی دارند یا خیر. دیگر اینکه تعهد بدهند که هیچ شغل دیگری غیر از معلمی نداشته باشند و سوم اینکه تعهد بدهند هر سال دوره‌های بازآموزی را شرکت کنند.
در این صورت شما 20سال دیگر سه نسل از کودکانتان که مدرسه را تمام کردند، سه نسل کودک توانمند شدند، استان شما را از جا بلند می‌کنند. درحال‌حاضر افراد توانمند ندارید. ولی اگر پتروشیمی زدید، تجهیزاتش از خارج می‌آید، گازش با لوله از جنوب می‌آید و مهندسان آن از تهران می‌آیند و پتروشیمی که ساخته شود، محصولاتش با تریلی از استان شما می‌رود و برای شما آلودگی آن می‌ماند.

❇️ اگر توسعه می‌خواهید، بروید روی معلمانتان کار کنید و مهم‌تر از معلمان روی مادرانتان کار کنید. مادران سرمایه‌گذاران اصلی توسعه هستند. این‌که مادر با بچه چه کند، تعیین می‌کند آیندۀ کشور چه خواهد شد؛ پس نخستین کارخانۀ توسعه، مادران هستند و دومین کارخانۀ توسعه، مدرسه است. منظور من از مدرسه، [از ابتدای] دورۀ دبستان تا دوازده‌سالگی است.