ساعت24-حسن روحانی سیاستمدار عجیبی است. او در 4 دهه سپری شده همواره در مراکز قدرت به ویژه نهادهای اطلاعاتی حضور داشته و یکی از روحانیون سیاسی مورد اعتماد نظام به حساب می‌آید.

این سیاستمدار که تا سال 1392 در سایه بود در بهار آن سال و در فضایی ناشناس به بالا کشیده شد و در انتخابات ریاست جمهوری 1392 رقبای اصولگرای خود را شکست داد. دولت یازدهم با حضور گروهی از وزیران، معاونان و مشاورانی که از طیف‌های معتدل اصولگرا و گروهی از اعضای نزدیک به حزب کارگزاران سازندگی و البته حزب اعتدال و توسعه تاسیس شده بود از اواسط تابستان کارش را شروع کرد و روزهای درخشانی در سیاست خارجی را رقم زد.

دولت حسن روحانی توانست مصالحه بزرگ برجام را با موافقت ارکان نظام جمهوری اسلامی به نقطه مطلوب برسند و در حوزه اقتصاد کلان نیز نرخ تورم 40 درصدی سال 1392 را به زیر 10 درصد برساند. اما از سال 395 به بعد دستاورد بزرگ او با هجوم منتقدان داخلی و از 1396 به بعد با یورش کاخ سفید مواجه شد. روزهای خوش روحانی در حوزه سیاست‌های ارزی نیز از پاییز 1396 به خزان گرایید و نرخ هر دلار امریکا با سرعتی باورنکردنی به حدود 6 هزار تومان رسیده است. اقتدار دولت روحانی در حوزه آزادی یک رسانه اجتماعی به نام تلگرام که رییس‌جمهور وعده داده بود اجازه فیلترینگ آن را نمی‌دهد نیز حالا شکسته شده است. حسن روحانی در حال حاضر با 3 موضوع بسیار مهم فیلترینگ شبکه اجتماعی تلگرام با 40 میلیون کاربر متحیر مانده، پرش نرخ تبدیل دلار به پول ایران که گویی سر بازایستادن ندارد و پیامدهای ترسناک کنترل ارز از طرف دولت و یورش بی‌سابقه کشورهای مثل امریکا، عربستان و اسراییل مواجه است و می‌توان گفت برای حل هیچ‌کدام از سه معضل یادشده اختیارات کافی ندارد.

اعتراض علنی و شدید و خارج از چارچوب‌های عرفی روحانی به موضوع فیلترینگ تلگرام هنوز با اقبال شهروندان مواجه نشده است و مردم از او رضایت ندارند. فرار نرخ دلار تا مرزهای ناشناس با التهاب و نگرانی مردم مواجه شده است و یورش ترامپ نیز متوقف نمی‌شو. چه می‌توان کرد؟ آیا راهی برای حمایت جدی و علنی و آشکار از روحانی وجود دارد؟ سکوت مرموز شماری از اعضای کابینه که هیچ حرفی نمی‌زنند نیز مزید بر علت شده و شرایط را سخت‌تر کرده است. حسن روحانی برای عبور از 3 فصل یادشده از کجا باید شروع کند؟ هیچ نقطه روشن و چشم‌اندازی دیده نمی‌شود. باید منتظر ماند و سرنوشت دولت بسیار تضعیف شده روحانی را در دوم را نظاره کرد. نهادهای قدرت مثل افکار عمومی، احزاب، کارفرمایان و شهروندان به اضافه دولت در بدترین وضعیت دفاعی قرار دارند.