مسعود دانشمند

 

سال ۱۳۹۷ با تمام سختی ها رو به پایان است اما بی تردید سختی های اقتصاد ایران به پایان نخواهد رسید . سیگنال ها نشان می دهد سال آینده وضعیتی کمابیش مشابه سال جاری خواهد داشت و برای برون رفت از این وضعیت ضرورت دارد نگاه ما به جهان اطرافمان تغییر کند.

بسیاری می پرسند سال آینده چه تفاوتی با امسال خواهد داشت . این سئوال را به دو شیوه می توان پاسخ داد، اگر دست از خودتحریمی برداریم روزهای روشن‌تری در انتظارمان است و اگر همچنان اصرار به خودتحریمی داشته باشیم شرایط متفاوتی پیش رویمان نخواهد بود. 

ایران سال هاست درگیر تحریم است اما بررسی ها نشان می‌دهد بخش مهمی از توان اقتصادی ایران در اثر خود تحریمی و نه تحریم خارجی زمین گیر شده است . متاسفانه بین ۲۰ تا ۳۰ درصد از ظرفیت اقتصادی ایران در اثر خودتحریمی از دست رفته است و شاید بتوان گفت تحریم ها نتوانسته اند اقتصاد ایران را زمین گیر کنند اما خود تحریمی آسیبی جدی را به اقتصاد وارد کرده است.

عدم انکا به درآمدهای نفتی و اتکا به مالیات، کاهش کسری بودجه، بودجه بندی عملیاتی و ... هدف هایی غیر قابل دستیابی نیستند اما رسیدن به آنها زمینه هایی را نیازدارد که هنوز در ایران محقق نشده است. دانشمند معتقد است در حال حاضر کسری بودجه زیادی داریم که ناشی از واقعی نبودن بودجه­ بندی است.

 برای رسیدن به این اهداف تغییر سیاست ها ضروری است . به عبارت دیگر استفاده از تمامی توان اقتصادی کشور و دوری از خودتحریمی ضرورتی انکارناپذیر تلقی می شود .

 متاسفانه برخی تصور می کنند این تحریم هاست که مشکلات عدیده ای را متوجه ما کرده است این در حالی است که امروزه با شکل گیری چرخه تولید در ایران، تحریم نمی تواند اقتصاد ایران را از پا درآورد .

امروز بیش از هر زمان دیگری ضورت دارد ایران خود را آماده رویارویی با وضعیت تازه کند. رویارویی با اقتصادی که در آن بخش خصوصی توان فعالیت دارد و دولت در نقش سیاستگذار ، مسئولیت های خود را به مرحله اجرا در می آورد .

 در این صورت بی تردید نه تلاطمات ارزی ، نه شیطنت های خارجی و نه تلاش های برخی موج سواران و دلالان داخلی موثر نخواهد افتاد . این امیدواری البته هنوز وجود دارد که توان واقعی اقتصاد به کار رگفته شود و چنین نیز خواهد شد.

*فعال اقتصادی