ترامپ همچنان بزرگترین دستاورد دوران ریاست جمهوری‌اش ‏را در اجرایی شدن «معامله قرن» دیده و قصد دارد به هر قیمتی آن را در همین دور نخست ریاست‌جمهوری‌اش به ‏ثمر برساند. ‏

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، پس از ماه‌ها گمانه‌زنی عاقبت مایک پمپئو وزیر امورخارجه ایالات متحده با اذعان به تصمیم کاخ سفید برای تمدید نکردن ‏معافیت نفتی کشور‌های خریدار نفت ایران، از تصمیم دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری آمریکا برای حفظ فشار حداکثری روی ‏ایران پرده برداشت.

با این‌که احتمال می‌رفت به دلیل نبود ثبات لازم در بازار‌های نفت جهان، کاخ سفید اندکی محتاط‌تر با این ‏قضیه روبه‌رو شود، اما عاقبت معلوم شد سنبه زمزمه عناصر تندرویی که به اتاق دونالد ترامپ رفت‌وآمد دارند از ‏فریاد‌های عاقلان و دوراندیشان اطراف او بیشتر است. این میان برخی نیز با کنار هم گذاشتن تحولات اخیر خاورمیانه و ‏بررسی همه تصمیمات ترامپ در این منطقه از جهان، نتیجه‌گیری می‌کنند که تصمیم اخیر بخشی از یک بازی بزرگ است ‏که آمریکا قصد دارد با پیش بردن آن به هدف نهایی خود که همانا به ثمر رساندن «معامله قرن» است نایل آید. خوابی که به نظر نمی‌رسد تعبیر شدنش به این آسانی‌ها باشد! ‏

کاسبی سیاسی
تحت فشار گذاشتن محور مقاومت و رأس آن یعنی ایران از دیرباز در برنامه‌های بلند مدت همه زمامداران آمریکا قرار داشته ‏است، اما به نظر می‌رسد رئیس‌جمهوری کاسب مسلک فعلی که از هیچ فرصتی برای خودنمایی و تحت‌تأثیر قرار دادن رأی ‏دهندگان آمریکایی نمی‌گذرد نقش لابی‌های صهیونیستی در جریان انتخابات دور بعد ریاست‌جمهوری را نیز نمی‌خواهد از ‏نظر دور بدارد. دل و قلوه‌ای که طی یکی دو‌سال اخیر ترامپ و نتانیاهو بین خود رد و بدل کرده و نهایتا به انتقال سفارت ‏آمریکا به بیت‌المقدس و به رسمیت شناختن اشغال بلندی‌های جولان منتهی شد را نیز در راستای همین نزدیک شدن به محافل ‏زر و زور در آمریکا باید ارزیابی کرد. اما به نظر می‌رسد ترامپ همچنان بزرگترین دستاورد دوران ریاست جمهوری‌اش ‏را در اجرایی شدن «معامله قرن» دیده و قصد دارد به هر قیمتی ازجمله تحت فشار گذاشتن کشور‌های اصلی محور مقاومت ‏و همچنین دادن رشوه به مخالفان نه چندان جدی ماجرا مثل مصر و اردن، آن را در همین دور نخست ریاست‌جمهوری‌اش به ‏ثمر برساند. ‏

معامله نامشروع
تحت فشار قرار دادن ایران به بهانه برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای که یک بار برای همیشه پرونده‌اش با مشارکت قدرت‌های ‏برتر نظامی و اقتصادی جهان ذیل توافق «برجام» بسته شد، به واقع شاید تنها دستاویزی برای نرم کردن موضع تهران در ‏برابر «معامله قرن» باشد. معامله‌ای که قرار است به قیمت از دست رفتن بیت‌المقدس و زمین‌های بیشتری از فلسطینیان، در ‏کنار نشان دادن درِ باغ سبز تشکیل کشور مستقل فلسطینی در یک محدوده کوچک و بی‌خاصیت، مشکل نامشروعی ‏اسراییل را تا ابد حل کند.

معامله‌ای که ظاهرا قرار است بعد از ماه مبارک رمضان به کمک عربستان، امارات و البته مصر ‏شکل اجرایی به خود گرفته و فلسطینیان را در عمل انجام شده قرار دهد. ترامپ قطعا روی فشار تحریم‌ها برای تاثیرگذاری ‏بر ایران و کاهش مخالفت‌ها حساب کرده است، اما شاید لازم باشد خیلی زود کسی به او یادآوری ‏کند که حتی یک مورد عقب‌نشینیِ تحت فشار طی ٤٠‌سال گذشته از ایران دیده نشده است.

منبع: روزنامه فرهیختگان