EPSnews           

به گزارش واحد سنجش و راه حل‎های رفتاری در بازار (آبسیم) بورس نیوز، در شرایط رکود اقتصادی، تأمین نقدینگی و سرمایه در گردش یکی از دغدغه‎های اصلی شرکت‎های تجاری به شمار می‎رود. این موضوع حتی برای سهامداران و سرمایه گذاران در بازار سرمایه نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است؛ چرا که در چنین شرایطی دریافت سود نقدی که در مجامع سالانه تقسیم می‎گردد، به چالش کشیده می‎شود.

این وضعیت در شرکتی همچون «توسعه صنایع بهشهر» به خوبی قابل رؤیت است. در ترازنامه این شرکت و در سمت بدهی‎ها، مبلغ سنگینی در مقابل سود سهام پرداختنی خودنمایی می‎کند. به عبارت بهتر، این سرفصل به تنهایی تمام بار بدهی‎های شرکت را به دوش کشیده است. 

بر اساس آخرین صورت‎های مالی ارائه شده، در پایان اسفند ماه سال 96 مبلغ 1206 میلیاردريال سود سهام باید پرداخت می‎شد؛ اما این رقم در طول سال 97 نه تنها کم نشد، بلکه بر بار آن افزوده گردید و به 2041 میلیارد ريال افزایش یافت. 

نگاهی به سال‎های گذشته نیز نشان می‎دهد که این شرکت سرمایه گذاری، چندان میلی به پرداخت سود نقدی مصوب در مجمع خود ندارد و در دوره‎های اخیر این سرفصل یک روند صعودی را در مجموع سپری کرده است. 

تحلیل فاصله ساختار بدهی «وبشهر» از سایر شرکت‎های حاضر در گروه محصولات غذایی بازار سرمایه نشان می‎دهد که بر خلاف گروه، حجم سود سهام پرداختنی بیشترین سهم از کل بدهی‎ها دارد. در گروه تنها 5 درصد بدهی‎ها به این بخش تخصیص یافته اما در شرکت مذکور اندکی کمتر از 100 درصد است.

شاید بتوان دلیل این حجم از سود سهام پرداختنی انباشته شده در ترازوی بدهی‎ها را در مجامع سالانه «وبشهر» جستجو کرد. 

بررسی‎ها حاکی از آن است که «وبشهر» مجامع پرباری برگزار کرده و همیشه درصد بسیار بالایی از سود محقق شده را به عنوان سود نقدی بین سهامداران خود تقسیم کرده است. حتی در سال‎های 92 و 93 پا را فراتر گذاشته و بخشی از سود انباشته را نیز به جیب سهامداران و سرمایه گذاران سرازیر کرد.

حال سوال این است، شرکتی که توان پرداخت به موقع سود نقدی خود را ندارد، چگونه تصمیم به تقسیم سود بالا می‎گیرد؟!