مسیر شغلی در ایران در حال تغییر است. این تغییرات از حدود ۶ سال پیش شروع شده و آهنگ تغییر در این سال‌ها نسبت به‌گذشته سرعت پیدا کرده است.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، این روند زنگ خطری را هم در اقتصاد ایران زده است. بدین جهت اگر مدیران بر روش‌های سنتی تأکید کنند آینده شغلی ایران دچار بحران و خطر خواهد شد چرا که دیگر کارآفرینی به روش‌های گذشته و حفظ شغل‌های فعلی با وجود پیشرفت تکنولوژی بسیار سخت و حتی غیرممکن می‌شود. از این‌رو در اقتصاد جدید استارتاپ‌ها و دیجیتال‌ها بازیگران اصلی هستند. اما برای آینده مشاغل کشورعوامل اقتصادی، اجتماعی و جمعیتی بسیار اثرگذار است. از جمله این عوامل می‌توان به تغییرات محیط کار و مدل‌های انعطاف پذیر کاری، تغییر مرکز ثقل اقتصاد با شکل‌گیری اقتصادهای نوظهور، تغییرات اقلیمی، محدودیت منابع طبیعی و لزوم حرکت به سمت اقتصاد سبز، ملاحظات ژئوپلیتیک، دغدغه‌های مصرف‌کنندگان، افزایش طول عمر افراد در جوامع توسعه یافته، افزایش جمعیت جوان در بازارهای نوظهور، توانمندی و افزایش قدرت اقتصادی زنان و سرعت گسترش زندگی شهری اشاره کرد.

در این میان برخی از روندها هستند که می‌توانند با سرعت بر رشد کسب و کارها اثر بگذارند. افزایش پذیرش فناوری‌های جدید، افزایش در دسترس بودن کلان داده، پیشرفت فناوری موبایل اینترنت، پیشرفت هوش مصنوعی، پیشرفت فناوری رایانش ابری و گسترش تحصیلات عالیه است. از طرفی در این حوزه تأثیر‌پذیری بخش‌هایی چون افزایش ثروت در اقتصادهای در حال توسعه، منابع جدید انرژی و فناوری و گسترش افراد طبقه متوسط را نباید نادیده گرفت.

در حالی که برخی از فعالیت‌ها تأثیر مثبتی بر کسب و کارها می‌گذارد، برخی از موضوعات به‌صورت مستقیم می‌تواند بر کسب و کارها و آینده شغلی ایران اثر بگذارد. تهدیدهای سایبری، تغییر سیاست‌های دولتی، تغییرات اقلیمی، افزایش سالخوردگی و مهاجرت نخبگان از جمله عوامل اثر‌گذار است. از طرفی تغییر مدل‌های ذهنی نسل‌های جدید، تغییرات رشد اقتصاد کلان در جهان و پیشرفت‌های هوش مصنوعی هم جزو موانع حرکت به‌ سمت مشاغل جدید است. توصیه‌ای که کارشناسان برای ورود به مشاغل آینده دارند این است که از عوامل فناورانه استفاده شود. عواملی که خیلی از کشورها برای توسعه اقتصادی خود به سمت آن رفتند. تلفن‌های هوشمند، اینترنت و رایانش ابری، پیشرفت‌های کامپیوتری و داده‌های عظیم، منابع جدید تأمین انرژی و اینترنت اشیا از جمله عواملی است که توجه به آنها ضرورت دارد.

جمع سپاری یا انبوه سپاری یا اقتصاد مشارکتی، پیشرفت‌های روباتیک و حمل‌و‌نقل، هوش مصنوعی، پیشرفت‌های تولید بواسطه چاپ سه بعدی و مواد پیشرفته و بیوتکنولوژی هم از دیگر مواردی است که دانشگاه‌ها، وزارت صنعت، معدن و تجارت و معاونت علمی رئیس جمهوری باید به آن بپردازند تا آینده شغلی ایران با خطری مواجه نشود.