مس، در یک دهه آینده سال‌های پرتقاضایی را پیش‌رو خواهد داشت.

 

ماین نیوز، این درحالی‌است که در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ میلادی (۱۳۹۴ و ۱۳۹۵ خورشیدی) این فلز افت شدید بها را تجربه کرد و این اتفاق از تمایل شرکت‌های معدنی به توسعه اکتشاف ذخایر مس کاست، چون بهای پایین مس راه‌اندازی معدن را از نظر اقتصادی به‌صرفه نشان نمی‌داد. با کاهش اکتشاف بازار مس، جهان برای عرضه به ذخایر معادن موجود روی آورد.

در این معادن نیز استخراج مداوم به کاهش عیار کانی‌ها منتهی شد و بار دیگر بازار با چشم‌اندازی از کاهش عرضه در درازمدت روبه‌رو شد.
حال تصور کنید در چنین شرایطی طرح‌هایی مانند تولید خودروهای برقی و توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر همچنان توسعه پیدا کند؛ چنین اتفاقی به تقاضای مس دامن می‌زند و می‌تواند به ایجاد تنگنا در عرضه بینجامد.
این احتمال نیز وجود دارد که در درازمدت صادرات از مبادی بزرگ صادراتی کنونی کمتر شود و بخش زیادی از عرضه از مبادی مانند مغولستان، قزاقستان، پاکستان و حتی افغانستان به بازار جهانی تزریق شود؛ کشورهایی که دارای ذخایر بکر هستند.

در هر صورت بازار راه خود را پیدا می‌کند، ولی هنوز به آن مرحله نرسیده که احساس خطر کند.
در کنار اینها دو سال جنگ تجاری بین امریکا و چین باعث تغییر شرایط اقتصادی چین به عنوان بزرگ‌ترین مصرف‌کننده مس شد و گویا این کامودیتی را در تنگنا قرار داد. به یقین اگر جنگ تجاری وجود نداشت، بهای مس از آنچه اکنون است، بیشتر بود.
براساس آخرین نرخی که در اختیار ما قرار گرفت، جمعه ۲ اوت (۱۱ مرداد) مس در بهای ۵هزار و ۷۶۹دلار فروخته شد؛ بهایی که برای سرمایه‌گذاران چندان مطلوب نیست.

در این بین قراضه هم می‌تواند گزینه خوبی برای کمبود ذخایر باشد، هرچند آلودگی‌های محیط‌زیستی برآمده از آن از جذابیتش می‌کاهد و درنهایت ایران نیز به عنوان بخشی از بازار جهانی مس، رویکرد خوبی به این فلز در چند سال اخیر پیدا کرده و طرح‌های توسعه کشور در بحث کنسانتره را به‌خوبی پیش می‌برد.

این درحالی است که نیاز جهان بیش از هر محصولی به کنسانتره است اما مسئله این است که در بازار جهانی مس با وجود رقیبانی همچون شیلی کار ایران برای عرض‌اندام بسیار سخت می‌شود. با این حال مس ایران با پیشینه فعالیت ۴۰ساله تاکنون به‌خوبی از پس نیازهای داخلی خود برآمده است.

پرویز امانیان - تحلیلگر بازار کالا