رئیس انجمن صنایع همگن قطعه‌سازی گفت: در انجمن قطعه‌سازان و خودروسازان ترکیه پیشنهاد همکاری توسط ترک‌ها مطرح شد و بنا شد روسیه، ترکیه و ایران به صورت مشترک پلتفرمی را طراحی کنند اما یک تعادل قیمتی نیز باید در این رابطه برقرار شود.

به گزارش تجارت‌نیوز، اخیرا صحبتی مبنی بر ساخت خط تولید خودروسازی در کشور ترکیه توسط ایران‌خودرو مطرح شده بود که البته این خبر تکذیب شد.

در رابطه با ساخت خط تولید در سایر کشورها و توانایی خودروسازان برای انجام چنین سرمایه‌گذاری‌های هنگفت گفت‌و‌گویی با محمدرضا نجفی‌منش، رئیس انجمن صنایع همگن قطعه‌سازی صورت گرفته که در ادامه گزارش مشروح آن را می‌خوانید.

نجفی‌منش گفت: به طور کلی قبلا نیز چندین تجربه در زمینه ساخت خط تولید خودروسازی در سایر کشورهای خارجی داشتیم که نتیجه خوبی نگرفتیم. قبل از این که هر کار جدیدی بخواهیم انجام دهیم باید اقدامات قبلی را بررسی کنیم که آیا در آن زمینه‌ها دستاوردی داشتیم یا خیر؟ اگر بخواهیم به تجربه‌های قبلی خودروسازان اشاره کنیم، کارخانه‌هایی در سنگال، آذربایجان، بلاروس، ونزوئلا توسط سایپا و ایران‌خودرو تاسیس شد اما در هیچ یک از این موارد به موفقیت دست پیدا نکردیم.

وی ادامه داد: این نکته را باید گفت که خودروسازان نیز توان سرمایه‌گذاری در چنین زمینه‌هایی را ندارند. خودروسازان در حال حاضر نمی‌توانند مطالبات خود را به قطعه‌سازان پرداخت کنند. علاوه بر این تاکنون ۴۳ هزار میلیارد تومان زیان انباشته متوجه این شرکت‌های شده است. در نتیجه می‌توان گفت بعید است که خودروسازان بتوانند چنین اقدامی در ساخت کارخانه در کشورهای خارجی انجام دهند.

نجفی‌منش درباره همکاری با کشورهای روسیه و ترکیه در خودروسازی گفت: برای اولین بار حدود ۲ سال قبل در انجمن قطعه‌سازان و خودروسازان ترکیه پیشنهاد همکاری توسط ترک‌ها مطرح شد. پیشنهاد این بود که سه کشور به صورت مشترک پلتفرمی را طراحی کنند که حداقل ۸ الی ۹ مدل را بتوان روی آن سوار کرد و در هر کشور به تعداد مورد نیاز تولید انجام شود.

رئیس انجمن صنایع همگن قطعه‌سازی بیان کرد: بعد از طراحی خودرو، برای قطعات آن نیز باید تقسیم‌های لازم صورت پذیرد؛ به عنوان مثال لنت ترمز را در ایران برای هر سه کشور تولید می‌کند و در مقابل ترکیه نیز ECU را برای همه تولید کند.

وی افزود: لازم به ذکر است که یک تعادل قیمتی نیز باید در این برقرار شود و قطعات بین کشورهای ذکر شده مورد تبادل قرار گیرد. در نهایت یک مدل خودرو در هر سه کشور برای بازار خود تولید می‌شود ضمن این که تفاهمی برای صادرات نیز باید انجام شود. این سه کشور اگر تمام امکانات را کنار هم بگذارند توان تولید خودروی مورد نیاز خود و حتی تولید نمونه‌های برقی را دارند. خاصیت این است که با تبادل قطعه بین کشورها، نیازی به سیستم بانکی و انتقال ارز وجود نخواهد داشت و در زمان صادرات نیاز به مجوز سازنده اصلی نخواهد بود.

منبع: گسترش‌نیوز