ساعت 24 - حالا دیگر می توان با فهم سخنان محمدرضا انصاری یکی از بزرگترین پیمانکاران ساختمانی ایران درباره بی پولی دولت، بی پولی بانک ها و بی پولی پیمانکاران به ژرفای تنگناهای زنجیره مانند اقتصاد رسید. مدیر و مالک شرکت بزرگ کیسون با صراحت توضیح می دهد چون دولت به مثابه کارفرما پول نقدندارد اوراق مشارکت به طلبکاران می دهد و پیمانکاران نیز این اوراق را با زیان می فروشند ووقتی سراغ بانکها می رویم می بینیم انها نیز ورشکسته اند. این حرفها را محمد رضا انصاری عضو هیات نمایندگان اتاق ااایران برای سایت اتاق تهران توضیح داده است.

او نوشته است:   به دلیل فقدان نقدینگی کارفرمایان، پیمانکاران نتوانستند مطالبات خود را دریافت کنند و یا بدهی کارفرمایان با تاخیر پرداخت شده است. اگر پیمانکاران در قبال مطالبات خود اوراق دریافت کنند، مجبورند آن را ارزان بفروشند. نتیجه این روند، توقف بسیاری از پروژه های عمرانی است. کار به کندی پیش می رود و پولی که پیمانکاران دریافت می کنند  به پرداخت دستمزدها و خرید کمی مصالح می رسد. عدم تناسب بین دریافتی ها و خروجی های پیمانکاران باعث شده مرتب زیان دهند. دریافتی پیمانکاران تنها به پوشش هزینه های جاری می رسد. بسیاری از پروژه های پیمانکاری تعطیل شده و بقیه در تلاش اند تا به هر ترتیب، پروژه ها را زنده نگه دارند. جامعه پیمانکاری به سرعت در حال تضعیف است اما درواقع این توان ساخت و ساز ملی است که از بین می رود.

انصاری اضافه کرده است :سازمان برنامه و بودجه به نمایندگی از دولت تلاش کرده با وجود تنگناهای مالی خود با صدور اوراق مشارکت و خزانه مشکل کارفرمایان را حل کند اما این روش هم سرنوشتی جز ارزان فروشی اوراق ندارد. مطالبات پیمانکاران در قالب اوراق، ناقص به آنان پرداخت می شود. هر پولی که از این راه به پیمانکاران می رسد، به کار تبدیل نمی شود و به توسعه کمکی نمی کند. پیشنهاد ما به دولت این بود که به جای پرداخت 70 درصد از مطالبات پیمانکاران در 100 پروژه که بیش از 40 درصد آن صرف هزینه های جاری می شود،  100 درصد مطالبات 70 پروژه را تامین کنند. با انتخاب پروژه های در اولویت به جای تقسیم پول که مثل هدر دادن منابع کشور است،  می توان 70 درصد طرح ها را پیش برد.

بانک ها هم در این بین، به دلیل عدم مدیریت صحیح و شرایط اقتصادی نامناسب، دچار مشکل مالی شده و همین زمینه فشار دوچندان به پیمانکاران را فراهم کرده است. پیمانکاران از کارفرما مطالبه دارند درحالیکه کارفرما توان پرداخت مطالبات آن ها را ندارد. اما این پیمانکاران هستند که باید تسهیلات دریافتی را با بهره های بالا به بانک ها بدهند. بانک ها هم که در آستانه ورشکستگی قرار گرفته اند، تلاش می کنند به هر قیمت همه چیز پیمانکاران را بگیرند و آن ها را متوقف کنند. انرژی بسیاری از پیمانکاران به جای تلاش برای ساخت وساز، صرف دفع شر بانک ها می شود. وقتی به سراغ بانک ها می رویم، می بینیم آن ها خود زیان ده اند و باید به دستگاه های نظارتی پاسخ دهند.