دو نگاه بورسی به نفت

با سقوط شاخص‌های جهانی در روز دوشنبه بحثی بین اهالی بورس مبنی بر تاثیر کاهش قیمت نفت بر کل بازار سهام در گرفت. گروهی بر این باورند که افت بهای نفت به منزله فشار بیشتر بر بودجه دولت‌ و در نتیجه، اقدام دولت برای جبران آن و افزایش سرعت چاپ پول است. به بیان دیگر، این گروه تاکید زیادی بر تاثیرات تورمی افت قیمت نفت دارد و از این نظر، کاهش درآمدهای نفتی دولت را عاملی در جهت فشار بر سهام نمی‌داند، بلکه تاثیرات اسمی خلق پول را نیروی تداوم‌بخش تقاضا ارزیابی می‌کند. از این نگاه، همه چیز با رشد نقدینگی و تورم جبران می‌شود، یعنی فرض بر آن است که فضای فعلی و نشانه‌های رکود باعث می‌شود رشد دلار اتفاق بیفتد که بازهم به نفع سهام خواهد بود.

اما در طرف دیگر، گروهی معتقدند که کاهش شدید قیمت نفت به‌عنوان حیاتی‌ترین ماده اولیه صنایع بزرگ به معنای خودنمایی رکود در اقتصاد جهانی و همچنین فشار بر بودجه‌های عمرانی دولت و در نتیجه تعمیق رکود در اقتصاد کشور است. از این نگاه، کاهش قیمت نفت و متعاقبا رشد تورم و دلار گرچه می‌تواند تاثیر اسمی بر قیمت سهام بگذارد اما در صورت کاهش فعالیت‌های تولید کشور بر مقادیر تولید و فروش شرکت‌ها فشار خواهد آورد و به این ترتیب، رشد اسمی سهام را خنثی خواهد کرد. دراین نگاه، اثرات رکودی افت نفت چه در بازار جهانی و چه در سطح اقتصاد کشور پررنگ‌تر است. طبعا هر دو دیدگاه ریشه در واقعیت اقتصادی کشور دارد اما میزان تحقق این دو سناریو به عوامل متعددی وابسته است که هرکدام عدم قطعیت‌های خاص خود را دارد.